.png)
Μια τέτοια φιγιέρα υπάρχει σε μια πάροδο στα Πατήσια.
Ερωτικές φωλιές υπήρχαν πάντοτε, ακόμη και σε εποχές που το μήκος της γυναικείας φούστας επιβαλλόταν με νόμο. Το εντυπωσιακό για τα συντηρητικά ήθη του μεσοπολέμου και την αυστηρότητα της εποχής, ήταν ότι τα λεγόμενα ερωτικά καταφύγια αναζητούσαν όχι μόνο οι άντρες , αλλά και οι γυναίκες που επιθυμούσαν να ζήσουν τις προσωπικές τους στιγμές.
Στην Ελλάδα του ’30, ο περίπατος μιας κοπέλας με έναν νέο μπορούσε να προκαλέσει σκάνδαλο. Κι όμως την ίδια στιγμή υπήρχαν νεαρές που αξιοποιούσαν τη οικονομική τους άνεση και νοίκιαζαν σπίτια σε απομονωμένα σημεία για να ζήσουν τον έρωτα μακρυά από τα αδιάκριτα βλέμματα.
"Όπως αναφέρει ο ερευνητής Θωμάς Σιταράς τα σπίτια αυτά ονομάζονταν «φιγιέρες», από τη γαλλική λέξη «fille» που σημαίνει κορίτσι. Όπως ακριβώς η λέξη γκαρσονιέρα προέρχεται από τη γαλλική λέξη «garçon» που σημαίνει «αγόρι»"
Ίσως να αλλάζει το όνομα, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια όπως και ο σκοπός.
Το σχετικό ρεπορτάζ πουπεριγράφει αυτά τα ανομολόγητα πάθη είναι του Μ.Β. από τη «Χρεωκοπία» του 1933. Το κείμενο σε αρκετά σημεία παραπέμπει σε ερωτικό μυθιστόρημα και ο συγγραφέας προφανώς ανακατεύει την πραγματικότητα με τη φαντασία του. Εμφανίζει τις γυναίκες αυτές άλλοτε ως νυμφομανείς και άλλοτε με σαδομαζοχιστικές επιθυμίες. Μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου θα αναρωτηθείτε πότε ήταν πιο «κίτρινος» ο τύπος. Σήμερα ή τότε; «Υπάρχουν εδώ, μες στην Αθήνα, αρκετές. Θα νομίζετε ότι τις φιγιέρες αυτές τις έχουν τίποτα κοκοτάρες ή τίποτα πλούσιες παντρεμένες, που δεν αρκούνται μόνο απ’ τον άντρα τους και που θέλουν να βρίσκουν κάπου-κάπου κανένα παλικάρι, απ’ αυτά που αντέχουν να ικανοποιήσουν και δέκα ακόμα γυναικάρες μέσα σε μια νύχτα. Ε, λοιπόν, όχι. Τις φιγιέρες αυτές τις έχουν γνωστές “δεσποινίδες” της αριστοκρατίας με τα πιο παράξενα γούστα!
Μια τέτοια φιγιέρα υπάρχει σε μια πάροδο στα Πατήσια
Την έχει μια έκφυλη “δεσποινίς”, που οι κοσμικοί κύκλοι την ξέρουν για “αξιότιμη”. Αυτή έχει την μανία να την παιδεύουν. Κάθε βράδυ στην φιγιέρα της, έρχονται δυο-τρεις νέοι φτωχοί, που πληρώνονται αρκετά γι’ αυτή τη δουλειά. Η φιγιέρα είναι στολισμένη με τον πιο περίεργο τρόπο. Δίνει την εντύπωση μουχλιασμένου υπογείου. Δοκάρια, αράχνες και δυο-τρεις σκελετοί. Είναι σκοτεινή και το μόνο φως που έχει είναι ένας προβολέας που πέφτει ακριβώς στη μέση. Το βράδυ, σαν έρθουν οι νέοι, η “δεσποινίς” είναι τσιτσίδι, καθώς επίσης και οι συνοδοί της. Τότε αρχίζει ένα φοβερό ξυλοκόπημα. Τους δίνει από ένα καμτσίκι και την χτυπάνε, την χτυπάνε… μέχρι που το κάτασπρο κορμάκι της να ματώσει και να πέσει μισολιπόθυμη στο πάτωμα.
Άλλη μια φιγιέρα βρίσκεται σε μια πάροδο, στο τέρμα Αχαρνών
Τότε ένας-ένας απ’ αυτούς με την σειρά, πέφτει δίπλα της. Κατόρθωσα να μπω στην αυλή της απ’ το γειτονικό σπίτι, που κάθονται γνωστοί μου. Από ένα παράθυρο που έβλεπε στην αυλή, είδα ένα σωρό περίεργα και ανήκουστα πράμματα. Ακούστε να φρίξετε! Η κάμαρα της φιγιέρας, όπως φαινότανε από μια χαραμάδα που άφηναν δυο κουρτίνες, είχε μια κατάμαυρη ταπετσαρία. Ένα πολύ χαμηλό ντιβάνι βρισκότανε στη γωνιά κι’ απάνω σ’ αυτό ολόγυμνη, η ιδιοκτήτρια της φιγιέρας, η κ. Κ.Κ. Το ολόασπρο χυτό κορμάκι της ήταν μια σπάνια και ωραία αντίθεσις στην τόση μαυρίλα. Ένα φως κόκκινο φώτιζε αυτή την κάμαρα. Ένας ολόγυμνος αράπης με αθλητικό παράστημα της έφερε τσιγάρα. Άναψε ένα. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στην κάμαρα ένας ωραίος νέος. Το γυμνό του σώμα το σκέπαζε μια μαύρη ρόμπα. Την έβγαλε, κι’ έτσι ολόγυμνος καθώς έμεινε πήγε κι’ έπεσε δίπλα της… (ακολουθεί γλαφυρή περιγραφή την οποία παρακάμπτουμε) Δεν μπορούσα πια να δω τίποτε άλλο, εκτός απ’ τα δυο εκείνα σώματα, που φωτιζόντουσαν αμυδρά και που εξακολουθούσαν να κουνιούνται αργά-αργά με κανονικές κινήσεις, όπως τα στάχυα, σαν τα χαϊδεύει ο άνεμος».
Πηγή ➤news247.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου