.png)
ΛΥΣΤΕ blog ➤ Το 2007 ζούσα στην πόλη Τορεάν, στο Μεξικό - περίπου 275 μίλια μακριά από τα σύνορα με τις ΗΠΑ. Η πόλη βρισκόταν στη μέση του αιματηρού πολέμου των ναρκωτικών του Μεξικού και ο αριθμός των δολοφονιών είχε αυξηθεί κατά 16%. Με πολλούς τρόπους, το Τορεόν ήταν μια χαλαρή πόλη, κάτι σαν το Hollywood των καρτέλ ναρκωτικών - τα πάντα ήταν ήρεμα, οι μεγαλέμποροι είχαν τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους και περνούσαν όμρφα τις ημέρες με τις οικογένειές τους. Ωστόσο, όταν οJoaquin «El Chapo» Guzmán -ο διάσημος ηγέτης του καρτέλ ναρκωτικών Sinaloa που απέδρασε αυτή την εβδομάδα για δεύτερη φορά από τη φυλακή- έχασε τον έλεγχο της πόλης, τότε όλα άλλαξαν.
Το καρτέλ Sinaloa αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη από την πιο σκληρή συμμορία ναρκωτικών της χώρας, τους Los Zetas - ένα καρτέλ που έγινε γνωστό επειδή κάρφωνε τα κεφάλια των εχθρών του σε πάσαλους και χάρασσε το «Ζ» πάνω στα σώματά τους.
Εκείνη την περίοδο, ο τρόπος με τον οποίον γινόταν η ανταλλαγή των ναρκωτικών άλλαξε αρκετά. Για παράδειγμα, δεν μπορούσες να ζητήσεις να σου φέρουν τα ναρκωτικά το σπίτι. Έπρεπε να πας εσύ να τα παραλάβεις. Δεν ήταν, φυσικά, σαν να πήγαινες για ψώνια στο σούπερ-μάρκετ της γειτονιάς σου.
Εγώ και οι φίλες μου, τις περισσότερες φορές αγοράζαμε ναρκωτικά στα πάρτι - τα περισσότερα αγόρια φοβόντουσαν να το κάνουν. Έτσι, πήραμε το ψευδώνυμο «Las Malilas» - είναι το hangover που σε «χτυπάει» μετά από μια τρελή βραδιά.
Δεν ήταν δύσκολο να βρούμε σε ποιο μέρος πούλαγαν ναρκωτικά. Απλά πήγαινες σε μια από τις γνωστές γειτονιές, έβλεπες τους τύπους που άραζαν και ρωτούσες για να αγοράσεις κοκαΐνη.
Ήταν επικίνδυνο κάπως, επειδή η μυστική αστυνομία ήταν παντού. Ποτέ δεν ήξερες ποιος θα εμφανιστεί και από πού θα σε συλλάβει, άρα όλα έπρεπε να γίνουν πολύ γρήγορα. Αρκετές φορές, οι dealers σου έλεγαν ότι δεν είχαν πάνω τους ναρκωτικά, αλλά σε ενημέρωναν πότε θα έρθει το βαν που τους προμήθευε. Ήταν τότε που παρατήρησα ότι οι Los Zetas είχαν τα δικά τους ξεχωριστά σακουλάκια - χρησιμοποιούσαν μικρά πολύχρωμα σακουλάκια που είχαν πάνω το λογότυπό τους.
Μια μέρα που αγόραζα από έναν dealer που ήξερα καλά, άρχισε να με ενδιαφέρει αυτό το «branding» των ναρκωτικών. Αναρωτιόμουν πόσα διαφορετικά σακουλάκια υπήρχαν εκεί έξω.
Και υπήρχαν πολλά τελικά. Για παράδειγμα τα Χριστούγεννα, τα σακουλάκια είχαν πάνω τους έναν Άγιο Βασίλη και κάναμε πλάκα ότι αγοράζαμε «ho ho ho». Μια γαλοπούλα την Ημέρα των Ευχαριστιών, ένα στέμα για την Three Kings Day, ενώ έβγαιναν και σακουλάκια special edition που είχαν τυπωμένο πάνω τους το σήμα του Superman ή τη γλώσσα των Rolling Stones.
Αρχικά, η συλλογή μου ήταν μόνο με τα σακουλάκια που αγόραζα για προσωπική χρήση. Αλλά, όταν φίλοι έμαθαν τι κάνω άρχισαν να μου δίνουν και τα δικά τους. Ακόμα και τώρα, που έχουν περάσει πολλά χρόνια, λαμβάνω μηνύματα από ανθρώπους που θέλουν να μου χαρίσουν τα δικά τους. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν περίμενα η συλλογή μου να γίνει τόσο μεγάλη.
Αυτά είναι μερικά από τα σακουλάκια που μπορούσες να βρεις στο Τορεόν εκείνη τη γεμάτη βία περίοδο.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Mexico.
Πηγή ➤ vice.com
Unknown
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου