.png)
ΛΥΣΤΕ blog ➤ ΜΑΡΟΚΟ. Μακριά από τις κεντρικές λεωφόρους της μαροκινής πρωτεύουσας Ραμπάτ, σε στενά σοκάκια στα οποία αρνήθηκε να μας οδηγήσει ένας οδηγός ταξί, βρίσκεται το «Πεντάγωνο». Έτσι αποκαλείται ένα στενόμακρο κτίριο με μικρά παράθυρα και σιδερένια εξώπορτα που ανοίγει από τους ενοίκους μόνο στο άκουσμα συνθηματικού χτυπήματος. Σε αυτή την πολυκατοικία με τις κοινόχρηστες τουαλέτες και τα δωμάτια σε μέγεθος κελιού ζουν τα τελευταία χρόνια αποκλειστικά μετανάστες από την υποσαχάρια και τη Δυτική Αφρική. Όλοι τους εγκλωβίστηκαν εδώ, ύστερα από αποτυχημένες απόπειρες μετάβασης στην Ευρώπη από ξηρά και θάλασσα.
«Αισθάνομαι σαν σκλάβος. Οσοι βρίσκονται εδώ θέλουν να φύγουν», λέει στην «Κ» ο 39χρονος Καμερουνέζος Μπεμ-Μπεμ Ντάνιελ, ένας από τους ενοίκους του κτιρίου. Η ιστορία του είναι τυπική των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες σε αυτή τη γωνιά της Αφρικής. Ο Ντάνιελ την τελευταία δεκαετία περιπλανιέται από χώρα σε χώρα για να γλιτώσει τη φτώχεια της πατρίδας του. Αποπειράθηκε τέσσερις φορές να μεταβεί στην Ισπανία από το Μαρόκο μέσα σε φουσκωτή βάρκα. Απέτυχε σε όλες. Πλέον, χωρίς πολλά χρήματα στη διάθεσή του, δεν αποκλείει άλλες εναλλακτικές, ακόμη και το μακρύ ταξίδι στην Τουρκία, και από εκεί τη μετάβαση στα ελληνικά νησιά. «Θα ήθελα να ζήσω στη Γερμανία, μπορεί και στο Βέλγιο», λέει.
Το τελευταίο δεκαπενθήμερο την οδό της Ελλάδας επιλέγουν και Μαροκινοί παράνομοι μετανάστες, οι οποίοι μόλις εντοπίζονται στα ελληνικά νησιά κρατούνται από την Αστυνομία, για να ακολουθήσουν οι διαδικασίες διοικητικής απέλασής τους. Αυτή την εβδομάδα περισσότεροι από 120 παράτυποι μετανάστες (κυρίως Μαροκινοί) βρίσκονταν στο κέντρο κράτησης της Κορίνθου, ενώ περισσότεροι από 70 συμπατριώτες τους παρέμεναν σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων νησιών του ανατολικού Αιγαίου. «Ακολουθούν αυτόν τον δρόμο για δύο λόγους: δεν απαιτείται βίζα για να μεταβούν στην Τουρκία, ενώ υπάρχουν και αρκετές φτηνές πτήσεις τσάρτερ από το Μαρόκο για την Κωνσταντινούπολη», λέει στην «Κ» αξιωματικός της ΕΛΑΣ.
Σταθμός παραμονής
Από τόπος διέλευσης παράνομων μεταναστών, τα τελευταία χρόνια το Μαρόκο έχει μετατραπεί σε σταθμό πολυετούς παραμονής τους. Βασικοί λόγοι ήταν η ενίσχυση της φύλαξης των χερσαίων συνόρων με την Ισπανία με την ανέγερση φράχτη και οι επαναπροωθήσεις όσων προσπαθούν να διασχίσουν παράνομα τα υδάτινα σύνορα.
Το 2013, το Μαρόκο άλλαξε μεταναστευτική πολιτική παρέχοντας νομιμοποιητικά έγγραφα σε μετανάστες που βρίσκονται στα εδάφη του. Μέχρι σήμερα έχει παραχωρήσει 18.600 άδειες διαμονής (από τις 27.000 αιτήσεις που είχαν κατατεθεί). Ωστόσο, εκτιμάται ότι ο αριθμός όσων βρίσκονται επί μακρόν χωρίς νόμιμα έγγραφα στη χώρα είναι πολλαπλάσιος. Το Μαρόκο, άλλωστε, δίνει τη δυνατότητα σε υπηκόους του Καμερούν, της Σενεγάλης, της Ακτής Ελεφαντοστού και άλλων αφρικανικών κρατών να ταξιδέψουν στα εδάφη του για τρεις μήνες χωρίς βίζα. Αρκετοί εξ αυτών θεωρούν ότι, αν καταγραφούν από τις μαροκινές αρχές, θα είναι ακόμη πιο δύσκολο το πέρασμά τους στην Ευρώπη.
«Έφτασαν στη χώρα μας διασχίζοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, αλλά κανείς στον υπόλοιπο κόσμο δεν νοιάστηκε αν κάποιοι πέθαναν ή υπέφεραν στο ταξίδι τους. Μόνο όταν έφτασαν εδώ, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη, τους πρόσεξαν. Εμείς, πάντως, έχουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για να τους εντάξουμε στην κοινωνία μας», είπε πρόσφατα ο υπουργός Μετανάστευσης του Μαρόκο, Anis Birrou, σε συνέδριο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) που παρακολούθησε η «Κ» στο Ραμπάτ.
Παράλληλα, το Μαρόκο και ο ΔΟΜ προσέφεραν δωρεάν πτήσεις ή οδική μεταφορά με λεωφορεία σε μετανάστες της υποσαχάριας Αφρικής, προκειμένου να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Ελάχιστοι όμως ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα. Κάποιοι έστησαν μικρούς καταυλισμούς στα προάστια της Ταγγέρης, οι οποίοι χωρίζονται σε γαλλόφωνους και αγγλόφωνους. Άλλοι βρήκαν κατάλυμα σε ερειπωμένα κτίρια ή σε φτηνά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ονόμασαν αυτές τις πολυκατοικίες «Τιτανικό» και «Προξενείο». «Μας δίνουν ένα χαρτί για να ζήσουμε εδώ, αλλά όλοι ψάχνουμε οδό διαφυγής. Υπάρχει ρατσισμός απέναντί μας εδώ», λέει ο Ντάνιελ.
Το τελευταίο δεκαπενθήμερο την οδό της Ελλάδας επιλέγουν και Μαροκινοί παράνομοι μετανάστες, οι οποίοι μόλις εντοπίζονται στα ελληνικά νησιά κρατούνται από την Αστυνομία, για να ακολουθήσουν οι διαδικασίες διοικητικής απέλασής τους. Αυτή την εβδομάδα περισσότεροι από 120 παράτυποι μετανάστες (κυρίως Μαροκινοί) βρίσκονταν στο κέντρο κράτησης της Κορίνθου, ενώ περισσότεροι από 70 συμπατριώτες τους παρέμεναν σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων νησιών του ανατολικού Αιγαίου. «Ακολουθούν αυτόν τον δρόμο για δύο λόγους: δεν απαιτείται βίζα για να μεταβούν στην Τουρκία, ενώ υπάρχουν και αρκετές φτηνές πτήσεις τσάρτερ από το Μαρόκο για την Κωνσταντινούπολη», λέει στην «Κ» αξιωματικός της ΕΛΑΣ.
Σταθμός παραμονής
Από τόπος διέλευσης παράνομων μεταναστών, τα τελευταία χρόνια το Μαρόκο έχει μετατραπεί σε σταθμό πολυετούς παραμονής τους. Βασικοί λόγοι ήταν η ενίσχυση της φύλαξης των χερσαίων συνόρων με την Ισπανία με την ανέγερση φράχτη και οι επαναπροωθήσεις όσων προσπαθούν να διασχίσουν παράνομα τα υδάτινα σύνορα.
Το 2013, το Μαρόκο άλλαξε μεταναστευτική πολιτική παρέχοντας νομιμοποιητικά έγγραφα σε μετανάστες που βρίσκονται στα εδάφη του. Μέχρι σήμερα έχει παραχωρήσει 18.600 άδειες διαμονής (από τις 27.000 αιτήσεις που είχαν κατατεθεί). Ωστόσο, εκτιμάται ότι ο αριθμός όσων βρίσκονται επί μακρόν χωρίς νόμιμα έγγραφα στη χώρα είναι πολλαπλάσιος. Το Μαρόκο, άλλωστε, δίνει τη δυνατότητα σε υπηκόους του Καμερούν, της Σενεγάλης, της Ακτής Ελεφαντοστού και άλλων αφρικανικών κρατών να ταξιδέψουν στα εδάφη του για τρεις μήνες χωρίς βίζα. Αρκετοί εξ αυτών θεωρούν ότι, αν καταγραφούν από τις μαροκινές αρχές, θα είναι ακόμη πιο δύσκολο το πέρασμά τους στην Ευρώπη.
«Έφτασαν στη χώρα μας διασχίζοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, αλλά κανείς στον υπόλοιπο κόσμο δεν νοιάστηκε αν κάποιοι πέθαναν ή υπέφεραν στο ταξίδι τους. Μόνο όταν έφτασαν εδώ, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη, τους πρόσεξαν. Εμείς, πάντως, έχουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για να τους εντάξουμε στην κοινωνία μας», είπε πρόσφατα ο υπουργός Μετανάστευσης του Μαρόκο, Anis Birrou, σε συνέδριο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) που παρακολούθησε η «Κ» στο Ραμπάτ.
Παράλληλα, το Μαρόκο και ο ΔΟΜ προσέφεραν δωρεάν πτήσεις ή οδική μεταφορά με λεωφορεία σε μετανάστες της υποσαχάριας Αφρικής, προκειμένου να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Ελάχιστοι όμως ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα. Κάποιοι έστησαν μικρούς καταυλισμούς στα προάστια της Ταγγέρης, οι οποίοι χωρίζονται σε γαλλόφωνους και αγγλόφωνους. Άλλοι βρήκαν κατάλυμα σε ερειπωμένα κτίρια ή σε φτηνά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ονόμασαν αυτές τις πολυκατοικίες «Τιτανικό» και «Προξενείο». «Μας δίνουν ένα χαρτί για να ζήσουμε εδώ, αλλά όλοι ψάχνουμε οδό διαφυγής. Υπάρχει ρατσισμός απέναντί μας εδώ», λέει ο Ντάνιελ.
Στο Μαρόκο δούλεψε αρχικά ως ηλεκτρολόγος και έπειτα ως εργάτης σε οικοδομή. Σήμερα, εργάζεται σε υπαίθρια αγορά φρούτων και πληρώνεται με 10 λεπτά του ευρώ για κάθε 25 κιλά εμπορεύματος που κουβαλάει. Στο Καμερούν έχει αφήσει σε συγγενείς την ανήλικη κόρη του.
Στο «Πεντάγωνο» πληρώνει 50 ευρώ τον μήνα για ένα δωμάτιο που με το ζόρι χωράει ένα κρεβάτι και μια πολυθρόνα. Όταν τον επισκεπτόμαστε, δίπλα στην πόρτα ζεσταίνει νερό με ένα γκαζάκι για το βραδινό του μπάνιο. «Βλέπεις; Αυτή είναι η ζωή μου», λέει. «Και δύο δεκαετίες να μείνω στο Μαρόκο, πάλι εδώ θα με βρεις».
Πηγή ➤ kathimerini
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου