.png)
Παρακολουθώ στη ζωή μου ανθρώπους που ήξερα ή που γνωρίζω τώρα να είναι δυστυχισμένοι για λόγους που μου φαίνονται λίγο αστείοι. Άνθρωποι να μαλώνουν με τα παιδιά τους, με τα αδέρφια τους, με τον άντρα ή τη γυναίκα τους, ανθρώπους που δεν έχουν χρόνο για τον εαυτό τους ή για την οικογένεια τους, ανθρώπους που μισούν αυτό που κάνουν, ανθρώπους που παραπονιούνται για όλα, που τρέφονται απο το να κλαίγονται. Όταν τα βλέπω όλα αυτά σκέφτομαι, αν αυτοί οι άνθρωποι έκαναν έστω και ένα βήμα πίσω και εβλέπαν τη ζωή τους και τις πράξεις τους είμαι σίγουρη πως θα μετάνοιωναν για πολλά απο αυτά που κάνουν ή λένε. Θεωρούμε δεδομένα πολλά πράγματα. Το ότι υπάρχουμε, αναπνέουμε είναι ένα δώρο, δε θα πρέπει να το χαραμίζουμε. Αν νομίζεις οτί κάτι πρέπει να αλλάξεις, άλλαξε το μην το καθυστερείς.
Παλεύω με πολλά συναισθήματα μέσα μου, τώρα έχω απλά δεχτεί πως κάποιες μέρες θα είναι δύσκολες. Η ζωή είναι τώρα, έδω, δεν έχω άλλη ευκαιρία. Δίνω στη ζωή μου νόημα απο άλλα πράγματα.
Στη ζωή μας πηγαίνουμε πάντα προς τα εκεί που κοιτάζουμε. Αν κοιτάζουμε πίσω, πως μπορούμε να πηγαίνουμε μπροστά;
Αν έστω και ένα ζευγάρι φορέων που ετοιμάζεται να κάνει οικογένεια δε περάσει αυτό που περάσαμε έμεις και τόσες άλλες οικογένειες, τοτε έχω κερδίσει πολλά.
Σ'ευχαριστώ Ιωάννα για όλα!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου