Ενα έγκλημα πάθους το 1976 που παραλίγο να ρίξει την Κυβέρνηση - Ο 19χρονος ναύτης που σκότωσε τον εραστή του...

Οι απεργίες πείνας, μια ταινία και ο ρόλος της εκκλησίας στην υπόθεση

To 1976 o 19χρονος ναύτης Χρήστος Ρούσσος δολοφονεί τον εραστή του Ανέστη Παπαδόπουλο, που τον πίεζε να βγει στην πορνεία. Η συντηρητική κοινωνία της...μεταπολίτευσης αναζητά το καινούργιο, αλλά σοκάρεται από το σεξουαλικό έγκλημα και τις αποκαλύψεις για τον άγνωστο κόσμο του Ζαππείου και της λεωφόρου Συγγρού. Είναι η ίδια εποχή, που ο πολιτικός γάμος είναι αδιανόητος, οι αμβλώσεις απαγορεύονται και η μοιχεία αποτελεί ποινικό αδίκημα.

Δημοσιογράφοι και νομικοί περιγράφουν την ακροαματική διαδικασία στο ναυτοδικείο, που καταδίκασε τον νεαρό ομοφυλόφιλο μέσα σε συνοπτικές διαδικασίες σε ισόβια κάθειρξη. Την ίδια περίοδο, έρχεται στη Βουλή νομοσχέδιο, το οποίο προβλέπει την εκτόπιση των ομοφυλοφίλων για λόγους δημόσιας υγείας. Το γεγονός πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία. Έκπληκτη η κοινή γνώμη παρακολουθεί ομοφυλοφίλους να διαδηλώνουν στα Προπύλαια και τραβεστί να βγάζουν λόγους σε πλατείες.

Καταγγέλλουν δημόσια τις αποκαλούμενες «επιχειρήσεις αρετής» της αστυνομίας στα στέκια τους. Ο σκηνοθέτης Γ. Κατακουζηνός, συνεργάζεται με θαμώνες της Συγγρού και γυρίζει την ταινία «Άγγελος», βασισμένος στην ιστορία του Χρήστου Ρούσσου, σοκάροντας κοινό και κριτικούς.

Η πολιτική «αλλαγή» του ’81 φέρνει κύμα ελπίδας και στις φυλακές ξεσπούν εξεγέρσεις κρατουμένων, που καταγγέλλουν απάνθρωπες συνθήκες. Τότε ο Χρήστος Ρούσσος αποκαλύπτει στο δημοσιογράφο Γ.Λιάνη τα βασανιστήρια στις φυλακές Κέρκυρας. Ο ισοβίτης ξεκινά αγώνα για να πετύχει την αποφυλάκισή του. Όμως, ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης απορρίπτει την αίτηση για επανεξέταση της πρώτης δίκης. Ο Χρήστος Ρούσσος κηρύττει απεργία πείνας που τον οδηγεί στα όρια του θανάτου. Δημοσιογράφοι όπως η Λιάνα Κανέλλη, ξεκινούν πύρινη αρθρογραφία, διανοούμενοι και στελέχη της Αριστεράς κάνουν απεργία πείνας στα Προπύλαια για συμπαράσταση και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αιφνιδιάζεται.

Η κοινή γνώμη με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί την υπόθεση να εξελίσσεται σε πολιτικό θρίλερ, που κινδυνεύει να καταλήξει σε παραίτηση του προέδρου της Δημοκρατίας και πτώση της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Η απονομή χάριτος, που έρχεται από τον επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, δε θα θέσει τέλος στην ταραγμένη ζωή του Χρήστου Ρούσσου.

Ο ίδιος έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στη μεγαλύτερη εξέγερση των φυλακών το 1990 και αρνείται να αποφυλακιστεί για λόγους συμπαράστασης. Υπουργοί, πολιτικοί, δικηγόροι, δεσμοφύλακες, και

«πρωτοπαλίκαρα» μπλέκονται σε ένα ατελείωτο παιχνίδι διαπραγματεύσεων και εντυπώσεων. Όταν τελικά ανοίγουν την πόρτα των φυλακών στον Χρήστο Ρούσσο, ο ίδιος βγαίνει σε μια κοινωνία αλλαγμένη, που αρνείται να δεχτεί στους κόλπους της έναν πρώην ισοβίτη.

Η Ταινία - αντιδράσεις

Η ταινία προκάλεσε μία σειρά αντιδράσεων, πριν καν γυριστεί. Αρχικά το σενάριο απορρίφθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού υπό το φόβο ενδεχόμενων αντιδράσεων, για να χρειαστεί στη συνέχεια η συνεδρίαση της πενταμελούς επιτροπής που αποτελούσε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ώστε η ταινία να χρηματοδοτηθεί. Τελικά με ψήφους 4-1 η πρόταση έγινε δεκτή, με μόνη μειοψηφούσα την εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά.

 

Με το ξεκίνημα της προβολής, ο ίδιος ο Χρήστος Ρούσσος κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας τη διακοπή της με το σκεπτικό των σεναριακών αυθαιρεσιών, καθώς στην πραγματικότητα ο ίδιος ουδέποτε μεταμφιέστηκε σε τραβεστί, αντίθετα έφτασε ως το έγκλημα αρνούμενος να

δεχθεί τις σε βάρος του ασφυκτικές πιέσεις. Επιπλέον, ο σκηνοθέτης παρουσίασε τα μέλη της οικογένειάς του να φέρονται και να αντιδρούν διαφορετικά απ' ότι στην πραγματικότητα.

Ωστόσο ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα παραδέχθηκε ότι παρά την παραποίηση των γεγονότων, η προβολή της ταινίας και η αποδοχή της από τον κόσμο με την παράλληλη μεταστροφή της κοινής γνώμης που ως τότε ήταν σε βάρος του, τον βοήθησε αποφασιστικά στην προσπάθειά του να

διεκδικήσει στη συνέχεια τον μετριασμό της ποινής του και την απονομή χάριτος.

 

 

Παρά τις διφορούμενες κριτικές του Τύπου, η ταινία γνώρισε πολύ σημαντική εισπρακτική επιτυχία, αγγίζοντας στην πρώτη της προβολή μόνο στους κινηματογράφους της Αθήνας και του Πειραιά τα 300 χιλιάδες εισιτήρια (για την ακρίβεια 297.461), αριθμός εξαιρετικά μεγάλος αν ληφθεί υπ' όψιν

τόσο το θέμα της ταινίας, όσο και η συνολική κάμψη που αντιμετώπιζε την εποχή εκείνη ο ελληνικός κινηματογράφος.

Διαγωνίσθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1982 και απέσπασε τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου και πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Μιχάλη Μανιάτη. Διαγωνίστηκε επίσης στο Φεστιβάλ των Καννών το 1983 έχοντας αρνητική αντιμετώπιση από τους θεατές, ενώ πιο

αρνητική αντιμετώπιση δέχθηκε με την προβολή της στο Σικάγο, κυρίως από ομοφυλοφιλικές οργανώσεις, οι οποίες δεν δέχθηκαν την ταύτιση ομοφυλόφιλου - δολοφόνου.

 

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟ 2007 ΣΤΟ womenonly.gr

Στα 19 του χρόνια καταδικάστηκε σε ισόβια για το έγκλημα πάθους που διέπραξε. Ο Χρήστος Ρούσσος, ο γνωστός «Άγγελος», αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που σκότωσε χωρίς ιδιοτελή κίνητρα τον άνθρωπο που αγαπούσε, βασανίζεται ακόμα από εφιάλτες. Πρόσφατα είδαμε την ομώνυμη ταινία στην κρατική τηλεόραση και με αυτή την αφορμή επικοινωνήσαμε μαζί του.

Σήμερα προσπαθεί ακόμα να ξορκίσει το κακό μέσα στον προσωπικό του παράδεισο, στο σπίτι του στα Νεόκτιστα Ασπροπύργου, ανάμεσα σε πολλά ζώα και πουλιά, τρεις τεχνητές λίμνες με σπάνια ψάρια και νεροχελώνες, κατοικίδια και κατασκευές στον κήπο του, που έχει ο ίδιος φτιάξει με πολλή προσωπική εργασία.

 

 

Χρήστος Ρούσσος:  Ο παράδεισος και η κόλαση του «Άγγελου»

Πώς άρχισες να ασχολείσαι με τη φύση;

«Ασχολήθηκα από πολύ μικρός με κήπους, ζωάκια, με όλα αυτά. Σιγά σιγά πλούτισα τις γνώσεις μου τόσο, ώστε να κάνω το βιβλίο Ανθίζοντας και μοιρολογώντας, με όλα τα άγρια λουλούδια και τις πεταλούδες της περιοχής που μένω. Το σημαντικότερο είναι ότι στο βιβλίο έχω ένα μεγάλο πρόλογο για την ιστορία του Θριάσιου Πεδίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Πώς ήταν, πώς εξελίχθηκε, πώς έγινε βιομηχανική περιοχή και πώς αγνοήθηκε η αρχαιολογική σημασία όλης της περιοχής. Θα έπρεπε να είναι διατηρητέος όλος ο χώρος του Θριασίου. Δίπλα στην αρχαία Ελευσίνα, εκεί που τελούνταν τα Ελευσίνια μυστήρια, είναι χτισμένα εργοστάσια και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Είναι θλιβερό αυτό».

Το βιβλίο σου προλογίζει η Νίκη Γουλανδρή. Πώς συναντηθήκατε;

«Η Νίκη Γουλανδρή είναι για μένα ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Με την οικονομική επιφάνεια που έχει, θα μπορούσε να μην ασχολείται με τίποτα.

Κι όμως, αυτή η γυναίκα έχει διασχίσει όλα τα βουνά της Ελλάδας και όχι μόνο. Έχει τεράστια αγάπη για τη μελέτη της ελληνικής φύσης και φροντίζει να καταγράψει αυτήν τη μελέτη, έτσι ώστε να μάθει όλος ο κόσμος το φυσικό πλούτο της πατρίδας μας. Είναι σπουδαίο το έργο της με τις εκδόσεις, το μουσείο και όλες τις άλλες δραστηριότητές της. Όταν έγραφα λοιπόν το βιβλίο, γύρισα σε διάφορες βιβλιοθήκες και ρωτούσα τη γνώμη ειδικών.

Τότε παρουσίασα στην κ. Γουλανδρή το πρωτόλειο του βιβλίου κι εκείνη με ρώτησε αν είναι η πτυχιακή μου εργασία για τη Γεωπονία. Με ρώτησε ακόμα αν είμαι εντομολόγος, γεωλόγος ή κάτι σχετικό. Όταν της είπα πως αυτό είναι αποτέλεσμα αγάπης για τη φύση και το περιβάλλον, απόρησε και με πολλή χαρά μου έκανε αυτόν τον πρόλογο. Αισθάνθηκα πολύ μεγάλη τιμή και την ευχαριστώ πολύ. Είναι ένα μη εμπορικό βιβλίο, που χρηματοδότησε ο Δήμος Ασπροπύργου, και η ιδέα ήταν να μοιραστεί στα σχολεία της περιοχής. Πράγματι, μοιράστηκαν κάποια, αλλά ιδέες όπως βιβλιοθήκες με οικολογικά βιβλία, διαλέξεις κ.λπ. ξεχάστηκαν».

Αυτό το σπίτι το ονειρευόμουν στη φυλακή

Πόσα χρόνια ζεις εδώ;

«Είμαι στα Νεόκτιστα απ το 1990, δηλαδή από την αποφυλάκισή μου και μετά. Ήταν επιλογή μου να μείνω εδώ, αν και είναι πολύ υποβαθμισμένη περιοχή, αλλά ήρθα γιατί ήθελα να κάνω πραγματικότητα τα όνειρα που είχα στη φυλακή. Να έχω ένα σπίτι με κήπους, λίμνες, ζώα, πουλιά και να ζω κι εγώ ανάμεσά τους. Και μέσα στη φυλακή είχα ζωάκια. Στην Κέρκυρα, που δεν επιτρεπόταν καν να μιλάς, είχα μια αράχνη! Τη φρόντιζα, της μιλούσα, την τάιζα, έπαιζα μαζί της και είχα την εντύπωση πως ανταποκρινόταν».

Επιτρέπονταν τα ζώα;

«Ευτυχώς δεν την είχαν πάρει χαμπάρι, γιατί θα τη σκότωναν. Ό,τι καταλάβαιναν ότι θα δώσει χαρά σε έναν κρατούμενο, το κατέστρεφαν. Έτσι ήταν τότε. Θυμάμαι κάποτε μέσα από μια πέτρα ξεφύτρωσε ένα κλωνάρι κληματαριάς και είχαμε χαρεί όλοι. Ε, πήγαν και το κατέστρεψαν! Στην Αλικαρνασσό είχα γύρω στα 100 καναρίνια μέσα στο κελί. Και στον Κορυδαλλό είχα μια γάτα, που παντρεύτηκε με ένα γάτο της φυλακής και γέννησαν τον Θάνο και την Ασημίνα. Με αυτά τα δυο γατάκια αποφυλακιστήκαμε μαζί και ήρθαμε όλοι σ' αυτό το σπίτι. Έχω δουλέψει πολύ για να διαμορφώσω το χώρο εδώ τόσο μέσα όσο και έξω από το σπίτι».

Επιβίωσα μέσα από τα κείμενα και τη ζωγραφική

Πώς ξεκίνησες να γράφεις;

«Από την περίοδο της φυλακής. Κάποτε στην Κέρκυρα απαγορευόταν ακόμα και να μιλάμε μεταξύ μας. Δεν βγαίναμε καν στο προαύλιο και απαγορευόταν και να γράφουμε, εκτός αν επρόκειτο για γράμμα στους συγγενείς μας. Ήθελα να αντιδράσω σε όλα αυτά, έπρεπε να επικοινωνήσω, έπρεπε να μιλήσω με κάποιον τρόπο. Έγραφα, λοιπόν, κρυφά στις χαρτοπετσέτες, τις δίπλωνα και τις έβαζα πίσω στο πακέτο τους. Ευτυχώς δεν τις ανακάλυψαν, γιατί θα είχα υποστεί σκληρές συνέπειες, ακόμη και βασανιστήρια».

Σε βοήθησε το γράψιμο;

«Με το γράψιμο επιβίωσα στις δύσκολες αυτές συνθήκες.

Τα ποιήματα εκείνης της περιόδου είναι τώρα υπό έκδοση από τον Πολύχρωμο πλανήτη και μάλλον θα έχουν τίτλο Ποιητικές αποδράσεις, χωρίς όμως να έχουμε καταλήξει ακόμα στον τίτλο.

Η συλλογή έχει ένα μεγάλο πρόλογο, για να εξηγήσω στον αναγνώστη ότι δεν είμαι ψώνιο, δεν είμαι ποιητής ούτε συγγραφέας, αλλά ούτε και ζωγράφος. Τα έκανα όλα από ανάγκη επιβίωσης. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι εμένα δεν μου έχει χαριστεί τίποτα στη ζωή. Μόνο μέσα από πολύ μεγάλους αγώνες έχω κερδίσει, ακόμα και την ελευθερία μου ή καλύτερα τη δικαιοσύνη απέναντι στην πράξη μου. Γιατί εγώ δεν δικάστηκα αντικειμενικά, δεν μου αναγνώρισαν ούτε ειδικές συνθήκες ούτε το ότι ήμουν σε μετεφηβική ηλικία ούτε τον πρότερο έντιμο βίο, γιατί δεν ήταν έντιμο να είσαι ομοφυλόφιλος!».

Δεν σε στήριξε κανείς;

«Με στήριξαν πολλοί σ' αυτόν τον αγώνα μου. Οφείλω να τους ευχαριστήσω όλους αυτούς, διάσημους και ανθρώπους της διπλανής πόρτας, γνωστούς και αγνώστους. Ήταν κάτι το πρωτοφανές και έκπληξη για μένα».

Ο Χρήστος μου δείχνει κάρτες και γράμματα συμπαράστασης. Ανάμεσά τους διακρίνω τις υπογραφές του Μιχάλη Ράπτη, του γνωστού Πάμπλο, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Λεωνίδα Κύρκου, της Μαρίας Ρεζάν, του Μάνου Χατζιδάκι, της Λιλής Ζωγράφου, του πρώην προέδρου της Πορτογαλίας Οτέλο ντε Καρβάλιο, του Ανοιχτού Θεάτρου της Άνοιξης, του Διονύση Σαββόπουλου, του Κώστα Φιλίνη, αλλά και της Ελληνικής Εξαρχίας Καθολικών, που τον υποστήριξε επίσημα με 3 επισκόπους. Κάποιοι εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον υποστήριξαν ανεπίσημα, όπως μου είπε. Ανάμεσα στα ηχηρά ονόματα, και επιστολές συμπαράστασης απλών ανθρώπων: «Χρήστο, θα νικήσουμε», γράφει μια μητέρα με το γιο της - «Κουράγιο, μη λυγίσεις, οι νέοι είμαστε μαζί σου», αναφέρεται κάπου αλλού. Είναι από την περίοδο που ο Χρήστος Ρούσσος έκανε απεργία πείνας για 73 μέρες.

 

 

Μια εκπομπή μου κατέστρεψε ό,τι χτίζω

Γιατί αποφάσισες να εκδόσεις αυτή την ποιητική συλλογή έπειτα από τόσα χρόνια;

«Γιατί είμαι και σήμερα σε πολύ άσχημη θέση. Μου έκανε πολύ κακό ένας διάσημος δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού. Συνεργάτης της εκπομπής του επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να κάνουμε μια εκπομπή για τον Χρήστο του σήμερα.

Επέμεινα να μη γίνουν αναφορές στο παρελθόν μου και να μην μπω ξανά στη λογική των αντιπαραθέσεων, που άλλωστε δεν ωφελούν πλέον κανένα. Με διαβεβαίωσαν ότι έτσι θα γίνει, αλλά, όταν πήγα στην εκπομπή, αντιμετώπισα μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Με έφεραν μπροστά σε απρόσμενες αντιπαραθέσεις και δημιουργήθηκαν δυσάρεστες καταστάσεις. Το αποτέλεσμα ήταν τώρα να αντιμετωπίζω τεράστιες επιπτώσεις, κυρίως για μένα και τη μητέρα μου. Δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για την εκπομπή και δεν έχει νόημα να αναφέρω το όνομα του δημοσιογράφου.

Είναι, όμως, μεγάλος δημοσιογράφος και μεγάλος στην ηλικία. Δεν περίμενα ποτέ από αυτόν τον άνθρωπο να μου δημιουργήσει τόσο σοβαρό πρόβλημα και μετά να με αγνοήσει. Φαίνεται, όμως, πως αυτός ήταν, αυτός είναι και αυτόςθα μείνει. Μας γύρισε όλους 30 χρόνια πίσω χωρίς να νοιαστεί».

Σε δυσκολεύει καθημερινά το παρελθόν;

«Σίγουρα. Πρέπει να αποδεικνύω καθημερινά ότι δεν έχω καμιά σχέση με αυτό που συνέβη. Ασφαλώς εγώ το έκανα, αλλά έγινε κάτω από συγκυρίες. Δυστυχώς, ήμουν μικρός και δεν μπορούσα να το ελέγξω. Έχω μετανιώσει και λυπάμαι, γι αυτό και ζω με τις τύψεις μου κάθε μέρα. Στον ύπνο μου, αντί για όμορφα όνειρα, έχω εφιάλτες. Όχι σαν και αυτούς που έχουν όλοι».

Εκτός από τους εφιάλτες, έχεις όνειρα για τη ζωή σου;

«Έχω όνειρα απλά και καθημερινά. Να είμαι καλά εγώ και ο σύντροφός μου, που είναι οικονομολόγος και συμπληρώνει την καλλιτεχνική μου φύση, και βέβαια να είναι καλά τα ζωάκια μας, που τα θεωρούμε οικογένειά μας. Τελευταία μου έχει δοθεί μια ευκαιρία να μαθαίνω κάποιους άλλους ανθρώπους, που επίσης περνούν δύσκολες καταστάσεις, πώς να φτιάχνουν κόσμημα, μια που το επάγγελμά μου ήταν χρυσοχόος. Έχω την αίσθηση ότι βοηθάω με αυτόν τον τρόπο κάποιους που κάνουν αγώνα για τη ζωή.

Είναι όμως ευαίσθητο το θέμα και δεν θα ήθελα να μπούμε σε λεπτομέρειες. Κατά καιρούς φτιάχνω ακόμα δικά μου κοσμήματα, ζωγραφίζω, γράφω άρθρα για κήπους και λουλούδια. Περιμένω ένα πιο ανθρώπινο σωφρονιστικό σύστημα και έχω την ουτοπία της προσμονής ενός αγγελικά πλασμένου κόσμου».

Πηγή ➤ tro-ma-ktiko

Share on Google Plus

Unknown

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!