.png)
ΛΥΣΤΕ blog ➤ Η Άννα Κορακάκη είναι αυτό που λέμε "γενιά της κρίσης"...
Ζει και ...πυροβολεί για μια χώρα που "λόγω κρίσης" δεν δίνει τα περισσότερα από αυτά που θα πρεπε να παρέχει στους πολίτες της και που πάλι "λόγω κρίσης" (πως στο καλό συμβαίνει αυτό;) παίρνει περισσότερα από όσα θα πρεπε να πάρει από τους ίδιους πολίτες...
Η Άννα Κορακάκη δε μεγάλωσε στην Αθήνα των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και του (για χρόνια εγκαταλελειμμένου) Ολυμπιακού Σκοπευτηρίου στο Μαρκόπουλο που ενδεχομένως θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολη τη διαδρομή της για το Ρίο.
Μεγάλωσε στη Δράμα και έκανε προπόνηση παρέα με τον πατέρα και τον αδερφό της σε ένα κοτέτσι με τσίγκους (!!) που είχαν στήσει με δικιά τους πρωτοβουλία έξω από τη Δράμα. Και το χειμώνα όταν δεν έβρεχε έκανε προπόνηση με γάντια του σκι (!!!) για να μην παγώνουν τα χέρια της, αφού στην "εξωτική" Δράμα οι θερμοκρασίες φλερτάρουν με τη ζώνη του μηδενός...
Θέλετε και το καλύτερο; Ο Δήμαρχος Δράμας φρόντισε λίγες ώρες πριν τον χθεσινό τελικό με τις μπουλντόζες του να γκρεμίσει το παράπηγμα-σκοπευτήριο, μια και τις τελευταίες ώρες μετά και τα κατορθώματα της Άννας, όλα τα φώτα έχουν πέσει πάνω στην πόλη!!!
Βέβαια το γεγονός ότι εκεί μεγάλωσε μια δις Ολυμπιονίκης δε μοιάζει να συγκινεί ιδιαίτερα τις τοπικές αρχές, την ώρα που για πολλά χρόνια κάθε καλοκαίρι ο Δήμος Δράμας προμηθευόταν μάρμαρο (!!!) και προσκαλούσε γλύπτες από παντού να πάνε στη Δράμα και να δημιουργήσουν, με αποτέλεσμα η πόλη να έχει γεμίσει με κάθε λογής ημιτελή ή εγκαταλελειμμένα αγάλματα!!!
Η Άννα Κορακάκη δεν έχει "μπάρμπα στην Κορώνη", ούτε μέσο στην Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδας για να απολαμβάνει τα όποια προνόμια έχουν απομείνει σ' αυτή τη χώρα και απορρέουν από τις διακρίσεις της σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τα τελευταία 5-6 χρόνια...
Αντίθετα δεν λαμβάνει καν ρουχισμό για τον πατέρα - προπονητή της, που δεν αναγνωριζόταν για μεγάλο διάστημα από την Ομοσπονδία (ελπίζουμε τώρα με 2 Ολυμπιακά μετάλλια να θεωρηθεί ....ικανός) και μέχρι πρόσφατα δεν είχε το δικαίωμα να τη συνοδεύει στα ταξίδια της στις διάφορες διοργανώσεις.
Μάλιστα του απαγόρευαν ακόμα και να συνοδεύει την κόρη του στις διοργανώσεις που λάμβανε μέρος, ακόμα και αν είχε τη θέληση να καλύψει από το υστέρημα του τα δικά του έξοδα!!!
Η Άννα Κορακάκη όλα αυτά τα χρόνια έχει ζητήσει μόνο την παρουσία του πατέρα - προπονητή της στους αγώνες της και φυσικά τη χορηγία των όπλων και του εξοπλισμού της. Τους τελευταίους μήνες σημείο τριβής ήταν το αίτημα της (απόλυτα λογικό) να της χορηγήσει η Ομοσπονδία όπως όφειλε ένα δεύτερο πιστόλι σε περίπτωση που κάτι πάθει αυτό με το οποίο αγωνίζεται...
Ξέρετε πότε πήρε αυτό το δεύτερο πιστόλι; Ένα μήνα πριν το Ρίο!!!
Η Άννα Κορακάκη και ο πατέρας της δεν έγλειψαν κάποιο κανάλι ή δημοσιογράφο για να κερδίσουν μερικές σελίδες ή λίγα λεπτά δημοσιότητας που στο κάτω κάτω με τους τίτλους που έπαιρνε στο αγώνισμα της τη δικαιούνταν.
Πόσες φορές οι δικοί της δεν έκατσαν απέναντι από την τηλεόραση με την ελπίδα να ακουστεί το όνομα Κορακάκη...
Φαντάζομαι κάθε φορά που άρχιζε το δελτίο του καιρού την απογοήτευση και το παράπονο τους...
Αν πεις για τα μπλογκ και την διαδικτυακή ενημέρωση μια από τα ίδια...
Για τις αθλητικές εφημερίδες αφήστε ας μη μιλήσουμε καν...
Μόνο ο παλιόφιλος Braoudakis Vaggelis στην εφημερίδα Goal που διευθύνει (συνηθίζει να χαλάει την πιάτσα ο αθεόφοβος εδώ και χρόνια με τα ...πιο δεύτερα αθλήματα) της αφιέρωνε λίγο χώρο σε κάθε επιτυχία και μετάλλιο της. Τώρα αν κάποιος σε μια συζήτηση (προσωπική εμπειρία αυτή) ανέφερε το όνομα της παγκοσμίου άγνωστης (!!!) Κορακάκη κινδύνευε να τον πάρουν στο κυνήγι ή στο ψιλό οι συνομιλητές του....
Την ίδια ώρα που για το κάθε μεταγραφικό "παλτό" που μας συστήνεται στα μεγάλα αθλήματα χύνονται τόνοι από μελάνι και το όνομα του το γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά...
Η Άννα Κορακάκη ασχολείται με ένα άθλημα που όπως λέει η πιάτσα ...δεν πουλάει ή είναι για λίγους ..."ιδιόρρυθμους" τύπους...
Ένα άθλημα που μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα όσοι ασχολούνταν έφεραν την ετικέτα του ..."στρατόκαυλου", του περιθωριακού, του Χρυσαυγίτη, του "ανθρώπου της νύχτας και του υποκόσμου" ή στην καλύτερη περίπτωση του...πυροβολημένου!!!
Και έρχεται ξαφνικά μια 20χρονη Δραμινή να αλλάξει την εικόνα αυτή μέσα σε 4-5 μέρες...
Μην εκπλαγείτε να εξελιχθεί η σκοποβολή στο διάδοχο του τένις που μέσα σε μια νύχτα έγινε μόδα στην Ελλάδα...
Η Άννα Κορακάκη δεν είναι μια άσχημη, χοντρή ή προβληματική πιτσιρίκα που το ρίξε στο σημάδι για να κρυφτεί από τον κόσμο.
Αντίθετα θα μπορούσε να τα καταφέρει πολύ καλύτερα από πολλά ...κοριτσάκια που αναζητούν σε Μύκονο και Σαντορίνη εκείνα τα ρημάδια 2-3 λεπτά δημοσιότητας...
Δεν είναι τυχαίο ότι τα αμερικανικά δίκτυα NBC και CBS χρησιμοποιούν συχνά τη φωτό της όταν αναφέρεται στην σκοποβολή. Μια ματιά στις αντιπάλους της φτάνει να πείσει και τον πλέον δύσπιστο γιατί συμβαίνει αυτό...
Τέλος η Άννα Κορακάκη είναι και έξυπνη ρε γαμώτο (αλήθεια τίποτα δεν τσιγκουνεύτηκε ο Θεός στην περίπτωση της;)...
Περισσότερο έξυπνη από όσο ξεγελούν το παρουσιαστικό και τα ξανθά της τα μαλλιά... Και έχει και τη μαγκιά αλλά και το θράσος που της δίνει και η ηλικία της να μιλάει με την ευθύτητα που πυροβολεί, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις της μετά το χθεσινό χρυσό...
Η στάση να μην αρχίσει τις αφιερώσεις για τα μετάλλια στην Πολιτεία, την Ομοσπονδία και όλους τους άλλους παρατρεχάμενους που την ανακάλυψαν το περασμένο Σάββατο και πλέον βρίσκονται δίπλα της μπας και πάρουν λίγη από τη λάμψη της, φανερώνει άτομο που ξέρει να πατάει γερά τα πόδια του στη γη. Και σίγουρα φαντάζει στα μάτια όλων μας πολύ πιο ώριμη από ότι θα περιμέναμε από ένα 20χρονο κορίτσι που πήγε έτσι απλά στην πρώτη Ολυμπιάδα της ζωής του και θα γυρίσει με ένα χρυσό και ένα χάλκινο στις αποσκευές του...
Η Άννα Κορακάκη μας ανάγκασε με τη στάση της και το πιστόλι της να της χρωστάμε που γέμισαν αυτά τα δύο βράδια των τελικών της με ...σκουπιδάκια τα μάτια μας και που χάρη στην ευστοχία και την ικανότητα της ακούσαμε ξανά τον εθνικό μας ύμνο 12 χρόνια μετά το μακρινό και χρυσοπληρωμένο "Αθήνα 2004"...
Της χρωστάμε που μας θύμησε σε μια περίοδο που όλοι έχουμε σκύψει το κεφάλι, πως αν πιστέψει κανείς σε κάτι μπορεί με σκληρή και επίπονη προσπάθεια να τα καταφέρει κόντρα σε κάθε εμπόδιο και δυσκολία.
Ποιος ξέρει αυτά τα δύο μετάλλια που τόσο πρόωρα και ξαφνικά ήρθαν σ' αυτή την Ολυμπιάδα μπορεί να τη μετατρέψουν στα μάτια των υπόλοιπων συναθλητών της σε μια σύγχρονη Βούλα Πατουλίδου και να οδηγήσουν κι άλλους Έλληνες στο δρόμο του βάθρου όχι μόνο στο Ρίο, αλλά και σε επόμενες σπουδαίες διοργανώσεις...
Για όλα αυτά και όσα ακόμα καταφέρεις στο μέλλον σ' ευχαριστούμε Αννούλα...
ΥΓ: Αλήθεια έχει μείνει καθόλου Ολυμπιακό Σκοπευτήριο στο Μαρκόπουλο και αν το ονομάσουμε "ΑΝΝΑ ΚΟΡΑΚΑΚΗ" θα γκρινιάξει κάποιος καλή ώρα όπως το κλειστό του ΟΑΚΑ;
Άντε κύριε Κοντονή μου τώρα που πήρες το κολάι με το Γκάλη...
Και ένα όνομα εξάλλου δεν κοστίζει κάτι εκτός και αν σκέφτεσαι βέβαια να τη βγάλεις με μια υποδοχή και μία ανθοδέσμη στο αεροδρόμιο...
Ξα σου που λένε στα χωριά μου...
Christina Amerikanou κάνε τα κουμάντα σου...
ΥΓ2: Είχατε δεν είχατε με κάνατε να ξαναγράψω κείμενο όπως τον παλιό καλό καιρό, αλλά αυτή η πιτσιρίκα που την έμαθα όταν ο αδερφός Manolis Karalakis άρχισε να ασχολείται με τη σκοποβολή και έψαξα να δω τι παίζει στο χώρο είναι πραγματικά μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση...
Από χθες το βράδυ πιστεύω να συμφωνείτε όλοι πια...
ΥΓ3: Ως συλλεκτική παραθέτω δίπλα στην χαμογελαστή φατσούλα της με το χρυσό μετάλλιο, τη διαπίστευση της Άννας με την οποία μπόρεσε να συμμετάσχει στην σπουδαιότερη μέχρι στιγμής διοργάνωση της ζωής της...
Μέχρι την επόμενη που έλεγε και μια μυθική φιγούρα των παιδικών μας χρόνων...
Πηγή ➤ Giorgos Dunakis
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου