Επιστολή απο την σύζυγο ενός Ματατζή.

ΛΥΣΤΕ blog ➤ Περνάμε πολύ καιρό μόνες, περίπου τον μισό χρόνο.Μεγαλωνουμε μόνες τα παιδιά και ταυτόχρονα έχουμε και την δική μας εργασία.Εχω αναρωτηθεί,μήπως είναι καλύτερα οι σύζυγοι-πολιτες;Τις πείθεις πιο εύκολα ότι "όλα καλά","τα μεγαλοποιούν στην τηλεόραση" και άλλα τέτοια ψέματα ανακούφισης...Για τις υπόλοιπες που είμαστε συνάδερφοί τους ξέρουμε πως όχι,δεν είναι όλα καλά, ξέρουμε από χτυπήματα, ξέρουμε πως τίποτα δεν είναι τόσο απλό και ταυτόχρονα έχουμε να βγάλουμε και ένα 8ωρο στο περιπολικό όπου χρειαζόμαστε δυνάμεις για να ανταπεξέλθουμε.
Το κινητό δίπλα,δεν τολμά να του τηλεφωνήσω,μήπως του αποσπάσω την προσοχή, παρά περιμένω,ένα μήνυμα έστω "είμαι καλά".Είναι οι στιγμές όπου ο χρόνος κυλάει διαφορετικά...

Έλειπε 19 μέρες στη Λέσβο και σε λιγότερο από μια εβδομάδα,έφυγε εκτάκτως ξανά.Αγνωστο για πόσες μέρες, άγνωστο που θα μείνει, άγνωστο το μέσο επιστροφής του.Εσυ απλά είσαι πίσω και ελέγχεις το κινητό σου με ρυθμούς έφηβης,μήπως έκλεισε κατά λάθος ή είναι χαμηλωμένο...

Τραυματίστηκε.Ειναι ανάμεσα στους πολλούς συναδέλφους που καθηλώθηκαν.Ευτυχώς,για τα δικά μας δεδομένα, ελαφρά.

Τα γραφόμενά μου δεν είναι για να αναλύσουν ή να διατυπώσουν προσωπική άποψη για τα τεκταινόμενα.Ειναι καθαρά απολογητικό.
Θελω να ζητήσω συγγνώμη από τον πολίτη που με νοιάζει παραπάνω αυτός εκεί με τα χακί,από τον παραλογισμό του κάθε καλομαθημένου.
Συγγνώμη που δεν είμαι πλέον ο άνθρωπος που ήμουν,το έχετε κάνει δύσκολο να με ενδιαφέρεται περισσότερο από τον πατέρα του παιδιού που περιμένω,του άντρα μου,του καλύτερού μου φίλου.
Συγγνώμη που με έχετε κάνει να μην με ενδιαφέρουν τα προβλήματά σας όταν βλέπω σε ζωντανή μετάδοση να δέχεται χτυπήματα-μπορώ να τον ξεχωρίσω ανάμεσα σε χίλιους.
Συγγνώμη που μου είστε άκρως αντιπαθείς όταν τον βρίζετε επειδή απλά φοράει χακί.
Συγγνώμη που το δικό του αίμα στα μάτια μου φαντάζει πιο κόκκινο.
Συγγνώμη που με έχετε κάνει να με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο να ακούσω τα βήματά του στις σκάλες από το να δώσει την ζωή του για εσάς.

Είναι καλύτερος άνθρωπος, αστυνομικός από εμένα γιατί ποτέ δεν τον ενδιέφερε αν θα αναγνωριστεί ποτέ η αξία του.
Δεν τον ενδιαφέρει αν πονάει,αν κρυώνει,αν είναι τραυματισμένος.Ειναι ΕΚΕΙ τιμώντας τον όρκο που έδωσε.

Υ.Γ. Για τις νέες συζύγους: κάποτε σε κάποια χοροεσπερίδα ένας Πατέρας είχε απευθύνει τον εξής λόγο "δεν θα απευθυνθώ στους αστυνομικούς απόψε παρά στις συζύγους τους.Σας παρακαλώ ο,τι έχετε να τους πείτε,όταν σχολάσουν,όταν έρθουν σπίτι,να φεύγουν με καθαρό και ήρεμο μυαλό".
Είχε δίκιο, έχει δίκιο.

Πηγή ➤elas-lyste

Share on Google Plus

elas lyste

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!