Έγκλειστος του Αυλώνα μιλά για τους νονούς της Αχαΐας: " Ήξερε ότι φοράει αλεξίσφαιρο…το κεφάλι του άνοιξε σαν τριαντάφυλλο..."

ΛΥΣΤΕ ➤

ΑΥΛΩΝΑΣ : ο  κόσμος της ΄΄νυχτας΄΄
Oσο και να ελπίζουμε και ονειρευόμαστε ως εγκληματολόγοι την αναμόρφωση του παραβατικού υπάρχουν περιπτώσεις όπου, δυστυχώς, ο μόνος ρεαλιστικός στόχος της αντιμετώπισης  του παραβατικού είναι η «εξουδετερωση». Η σημερική συνέντευξη της Δρος Δεσποινας Σβουρδάκου αναφέρει μια τέτοια περίπτωση. Ένα

γενετικά προδιατεθειμένο προς τη βία άτομο με ένα πατέρα απόντα από όλες τις δυσκολίες της ζωης μια μητερα «μονη» να αγωνίζεται για το παιδί της ένα παιδι που αντιμετώπισε εχθρικά το σχολείο και μπήκε στον φαύλο κύκλο της «παρεας» της «¨προστασίας» και του κόσμου της νύχτας και που φωνάζει (πολύ αδύναμα είναι αλήθεια) πως θέλει να βγει από το φαύλο κύκλο. Δυστυχώς η πορεία του είναι προδιαγεγραμμένη όπως και το τέλος του.
Συγκλονιστική, πάντως, είναι η εικόνα της Μάνας που ξενοδουλεύει και περιμένει στις πόρτες της φυλακής από τις 6 ως τις 9 για να δει το παιδί της….
Αντωνης Δ. Μαγγανας
Καθηγητης Τομέα Εγκληματολογίας
Παντειου Πανεπιστημίου
Οι Cloward  και Ohlin, στη θεωρία τους σχετικά με τα συστήματα διαφορετικών ευκαιριών, υποστηρίζουν ότι τα άτομα που ανήκουν στην κατώτερη κοινωνική τάξη, μη μπορώντας να λάβουν μέρος σε νόμιμες δραστηριότητες, λόγω έλλειψης ευκαιριών, συμμετέχουν σε παράνομες ενέργειες. Το πόσο θα δραστηριοποιηθούν εξαρτάται από τις επαφές που έχουν με άτομα του περιθωρίου, απο τις ευκαιρίες που τους δίνονται κυρίως στο περιβάλλον της γειτονιάς τους καθώς και απο τα άτομα με τα οποία συναναστρέφονται. Στόχος τους να αποκτήσουν αυτά που δεν μπορούν να έχουν , όμως επιδιώκουν να τα αποκτήσουν με κάθε μέσο. Αυτή είναι η αρχή για την είσοδο στην παρανομία και την περιθωριοποίηση.(Σβουρδάκου Δέσποινα, Κορυδαλλός: ΄΄ πολεμιστές΄΄ και οργανωμένο έγκλημα,Γόρδιος,2003, σελ.67)
 Ο Ανδρέας Παΐζης
Εγκληματολογία από τα κάτω, Νομική Βιβλιοθηκη, 2008- Αυλώνας:
 Α.Χ.
 Ο Α. μένει στην Πάτρα, σε  εργατικές κατοικίες. Ο Πατέρας….
΄΄…Χτυπούσε, έβριζε….δεν μας έδινε καμία απολύτως σημασία. Στα 7 μου, έφυγε.! Ωραίος πατέρας ε;  Άφησε 5 παιδιά και την μητέρα μου πολύ νέα. Η μητέρα μου, μόνη της πια, προσπαθεί, παλεύει να τα βγάλει πέρα και να μας μεγαλώσει ..τώρα είναι ακόμα χειρότερα και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα…δικηγόροι, πήγαινε - έλα Πάτρα- Αθήνα…..κάθεται από τις 6 το πρωί και περιμένει να ανοίξει η φυλακή στις 9. Μαρτύριο και δεν τις αξίζει. Όμως, αφού δεν υπήρχε ο μπαμπάς, δεν είχα έλεγχο από το σπίτι και έτσι έκανα, και πήγαινα όπου γούσταρα, γυρνούσα ότι ώρα ήθελα .
.Έμπλεξα από τα 12 με τη νύχτα, για να βγάλω λεφτά. Το σχολείο το άφησα, δεν με ενδιέφερε, έβρισκα βαρετά ως και ηλίθια αυτά που έλεγαν οι καθηγητές και η αυστηρότητα τους με εκνεύριζε. Το τέλος ήρθε όταν χτύπησα το δάσκαλο και με απέβαλαν . Έτσι , τη θέση του σχολείου πήραν οι παρέες, μεγαλύτερα παιδιά, εξωσχολικοί, με μηχανάκια, τσιγάρα και γκόμενες με την ίδια νοοτροπία και συμπεριφορά. Μαζί με τον Γ., αυτόν που έσφαξα, γυρνούσαμε παντού, όλη την ημέρα και νύχτα. Ήμασταν κολλητοί… όμως αυτός ζήλευε πάντα τα μηχανάκια που είχα, όποια γκόμενα είχα μετά της την έπεφτε και προσπαθούσε να  μου την πάρει. Δεν είναι εμφανίσιμος, δεν έχει πέραση, προσπάθησε να μπει και αυτός στη ΄΄νύχτα΄΄ αλλά δεν τα κατάφερε γιατί είναι πισώπλατος, βάζει λόγια για μένα . Μα οι νόμοι της νύχτας δεν τους γουστάρουν τους διπρόσωπους, τους ρουφιάνους. Έτσι έμεινε απ΄ έξω. Εγώ, είχα μπει κανονικά και δούλευα το βράδυ σε μαγαζιά. Περνούσα από μαγαζιά, έπαιρνα λεφτά, καθάριζα φάσεις που έπρεπε να πέσει ξύλο. Βγαίνανε  μαχαίρια, όπλα , έπεφτε ξύλο, όμως  με τα χέρια και τα πόδια μου καθάριζα. Βλέπεις; Έχω κάνει τατουάζ δύο μεγάλα κόκκινα γάντια. Στον καρπό έχω τα αρχικά από τα ονόματα της οικογένειας μου. Έγινα πυγμάχος.  Πήγαινα σε σύλλογο κανονικά και έκανα προπόνηση. Άλλη φάση. Δεν καπνίζω, δεν πίνω ηρωίνη….δεν γουστάρω το αλκοόλ γιατί έβλεπα τον πατέρα μου και δε θέλω να γίνω σαν αυτόν. Άμα πέσεις στην πρέζα, τελειώσανε όλα. Δεν μπορείς ούτε το χέρι σου να σηκώσεις. Ο αρχηγός μου είναι μεγάλος, φοράει παντελόνια και με στηρίζει μέσα στη φυλακή . Μου δίνει λεφτά, δύναμη για δω μέσα, μιλάμε στο τηλέφωνο, μου λέει πως όλα θα φτιάξουν… αν και δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα….βέβαια δεν τον σκότωσα, αλλά μου φόρτωσαν και άλλα, κάτι κλοπές, κάτι μηνύσεις για σωματικές βλάβες, για οπλοφορία…άστα. Θα σαπίσω μέσα στη φυλακή. Εντωμεταξύ ήμουν στην Κ. Εκεί περνούσα καλά. Ήμουν άρχοντας. Στο θάλαμο του πάνω ορόφου, έβγαινα και φώναζα να ανέβουν πάνω οι αλλοδαποί, αλλά κανείς δεν κουνιόταν . Υποστήριζα τους αδύναμους. Όταν τους την έπεφταν έμπαινα μπροστά και με τα χέρια μου ή ότι άλλο έβρισκα τους βοηθούσα. Το άλλο το στριμώχνανε  3 μέρες…το  σαλτάρανε και τελικά πήγε ψυχιατρείο. Το άλλο το έβαλαν και έκανε πασαρέλα πάνω-κάτω …τρελαίνεσαι και μένα αυτά δε μου αρέσουν. Είμαστε δυνατοί, έφτιαχνα μαζί με τους άλλους στο θάλαμο διάφορα αντικείμενα για να αμυνθούμε και για να επιβληθούμε…γιατί εκεί υπάρχουν ομάδες …όμως με βουτήξαν και με φέραν σηκωτό εδώ, με τις παντόφλες, ούτε ρούχα, ούτε τίποτα….οι δικοί μου έφεραν πράγματα και ρούχα .
 Έτσι και έξω…κανονίζαμε και βρισκόμασταν ομάδες από διαφορετικά σχολεία και συνοικίες και παίζαμε ξύλο, με χέρια, πόδια, ξύλα, μαχαίρια, σπασμένα μπουκάλια. Μια φορά στο καρναβάλι, για πάρτη του Γ. και για να μη φάει μόνος το ξύλο, μπήκα μπροστά. Μου ανοίξαν το κεφάλι, φύγαν δόντια, μαύρα μάτια.. σαγόνια, νοσοκομείο πήγα για τον Γ…και τώρα;; ;τον έσφαξα και τελείωσε η υπόθεση…θα φάω την υπόλοιπη ζωή μου στη φυλακή και θα γεμίσω τατουάζ. Από τη μία ο ιστός της αράχνης, από την άλλη τα πυγμαχικά γάντια και από αριστερά η λέξη ΄΄φρίντομ΄΄ που δε νομίζω να ξαναδώ. Τώρα; Τα κατάστρεψα όλα…τέρμα τα μαγαζιά, τα πάρε-δώσε, οι τσαμπουκάδες με άλλους που ήθελαν να πάρουν αυτοί τη δουλειά…. Τα όπλα που γουστάρω τόσο. Πάντα είχα ένα 9άρι στη μέση. Μία φορά ήμουν με έναν φίλο στο αμάξι…είχα το όπλο και κάτι σιδερογροθιές …, πεταλούδες, για να σφάζουμε από κοντά χωρίς να καταλαβαίνει ο άλλος πάνω στα σπρωξίματα… την έπεσαν οι μπάτσοι, καταδίωξη κανονικά. Μας στρίμωξαν , μας έβγαλαν από το αμάξι με τα όπλα , στη μέση της Πάτρας μιλάμε τώρα…στα γόνατα, τα χέρια ψηλά και κάτω…μπρούμυτα….βραχιολάκια (χειροπέδες)  και μέσα….
 Την άλλη φορά μας πυροβόλησαν κάτι λαμόγια μέσα από αμάξι…έσκυψα εγώ για να πάρω το όπλο και τις έφαγε ο συνοδηγός…στα πλευρά…άστα…ζωή ταινία.  Ένας πολύ δυνατός ΄΄Νονός΄΄, με πλεύρισε μια φορά…μέσα σε ένα μαύρο αυτοκίνητο... Μπροστά ο οδηγός του και πίσω  αυτός «έλα εδώ… θέλω να σου μιλήσω…να σε βάλω στην ομάδα…»
-φύγε, του απαντάω, δε γουστάρω.. δεν ήθελα να προδώσω τον δικό μου, φοβήθηκα κι΄ όλας…έφυγα γρήγορα- γρήγορα.
Αυτός, ο Π., είχε όλη τη νύχτα, μαγαζιά, γυναίκες, πάρε- δώσε με άλλες χώρες, Ρωσία, Αλβανία, Ιταλία, Πάτρα.. γ…. και έδερνε…. Παράνομα στοιχήματα, Λόττο,-στοίχημα σε μαγαζί παράνομο….έβγαζε τρελά λεφτά και μαύρα…
όμως είχε πάρα πολλούς εχθρούς. Κυκλοφορούσε πάντα με αλεξίσφαιρο και φορτωμένος. Πήγαινε πλάτη- πλάτη στον τοίχο και είχε μάτια παντού. Έξω από ένα σχολείο, τον πλησίασε κοντός τύπος, μπροστά σε αυτόν ήταν νάνος…ο Νονός ήταν ψηλός και τεράστιος. Ο κοντός τον ρωτάει; Εσύ είσαι ο Π ;; …ναι του απαντάει…του έριξε 20 σφαίρες στο κεφάλι, ήξερε ότι φοράει αλεξίσφαιρο…το κεφάλι του άνοιξε σαν τριαντάφυλλο. Τα μυαλά του χυθήκανε !!!!! Η νύχτα είναι σκληρή και όλοι ξέρουμε πως μια μέρα θα φάμε μολύβι, όμως δεν μπορούμε ούτε να αλλάξουμε, ούτε να κάνουμε άλλη ζωή. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;
Πηγή ➤ bloko.

Share on Google Plus

Νms

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!