.png)
Η Αστυνομία κοντά στον πολίτη ή αλλιώς το κοινωνικό της πρόσωπο γιατί έχει και τέτοιο…
Στη Ρόδο, χρόνια τώρα με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας της, η αστυνομικίνα Αγγελική Γιούργη, τότε της Τροχαίας και σήμερα στο Επιτελείο της Αστυνομικής Διεύθυνσης, επισκέπτεται σχολεία και στρατόπεδα για να εκλείψουν οι… ανεξακρίβωτοι ακόμη λόγοι που το κράνος φοριέται στον αγκώνα και οι οδηγοί αυτοκινήτων συναγωνίζονται το Σουμάχερ σε κάθε τους διαδρομή…
Τις κινήσεις αυτές στηρίζει ένθερμα ο Ταξίαρχος Αστυνομικός Διευθυντής Δωδεκανήσου Νίκος Εταιρίδης που θέλησε να γίνουν γνωστές και μέσω αυτής της συνέντευξης.
Ποια ακριβώς δραστηριότητα αναπτύσσετε;
Οι επισκέψεις στα σχολεία ξεκίνησαν το 2002 όταν υπηρετούσα στην Τροχαία Ρόδου. Μαζί με τον υποδιοικητή της Υπηρεσίας το Γιώργο Στέργου επισκεπτόμασταν Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, Στρατόπεδα και μια φορά αγρότες για τα αγροτικά ατυχήματα. Τη Δευτέρα ήμουν στο 17ο Δημοτικό των Αγίων Αποστόλων και το 15ο στο Ροδίνι. Απευθυνόμαστε σε όλο το ηλικιακό φάσμα ατόμων που είτε τώρα διαμορφώνουν οδική συμπεριφορά είτε ως οδηγοί βρίσκονται στους δρόμους.
Ποιοι λόγοι έκαναν την Αστυνομία να αναλάβει τέτοια πρωτοβουλία;
Ο αυξημένος αριθμός τροχαίων ατυχημάτων που σημειώνονται στην περιοχή. Ειδικότερα κατά την περσινή χρονιά τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Ενώ ο στόχος ήταν μείωση κατά 6% των θανατηφόρων τροχαίων καταγράψαμε αύξηση της τάξης του 22,58%.
Ενώ δηλαδή το 2009 είχαμε 31 νεκρούς, το 2010 οι νεκροί ήταν 38 σε επίπεδο νομού εκ των οποίων οι 25 στη Ρόδο. Το γεγονός αυτό έκανε την Αστυνομία να εντατικοποιήσει τις επισκέψεις που μέχρι τότε γίνονταν περιοδικά. Αξίζει πάντως εδώ να σημειώσουμε, μιας και στη θέση στοιχεία ότι φέτος το πρώτο δίμηνο έχουμε μείωση κατά 50% στα θανατηφόρα τροχαία. Ενώ πέρυσι το πρώτο δίμηνο είχαμε έξι θανατηφόρα σε επίπεδο νομού φέτος έχουμε τρία εκ των οποίων κανένα στη Ρόδο.
Γιατί γίνονται τα τροχαία ατυχήματα;
Τα τροχαία είναι το αποτέλεσμα μιας λαθεμένης προηγηθείσας οδηγικής συμπεριφοράς. Τα λάθη αυτά εντοπίζονται κι έχουν σχέση με την ταχύτητα, τη μέθη, την απόσπαση προσοχής του οδηγού και τη μη χρήση ζώνης και κράνους. Όπως λέω χαρακτηριστικά στους μαθητές «στερνή μου ζώνη να σε είχα πρώτα…».
Με τους χρήστες του οδικού δικτύου μπορούμε να βάλουμε ένα κοινό στόχο: η Αστυνομία σε επίπεδο πρόληψης μπορεί να φέρει αποτελέσματα ενώ το σχολείο και το σπίτι πρέπει να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο. Αυτό που βιώνουν τα παιδιά μέσα στο αυτοκίνητο της οικογένειας θα καθορίσει την οδική τους συμπεριφορά αργότερα.
Τι λέτε στα μικρά παιδιά;
Ότι ο αστυνομικός δεν είναι ο κακός τροχονόμος που κόβει κλήσεις. Βλέπουν μια γυναίκα αστυνόμο με στολή που τους λέει πως ότι ακούσουν σήμερα θα τους φανούν πολύ χρήσιμα για την υπόλοιπη ζωή τους. Αυτό τους κάνει αμέσως να με προσέξουν, να με ακούσουν. Τους δείχνω ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή και κάποια βίντεο μέσω προτζέκτορα κάτι που τους κρατά το ενδιαφέρον.
Τι σας ρωτάνε;
Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά τόσο πιο δύσκολες ερωτήσεις κάνουν. Γίνεται συζήτηση, τους ρωτάω εγώ, διαπιστώνω ότι γνωρίζουν πολλά πράγματα και γι αυτό δίνω συγχαρητήρια στους γονείς και στους δασκάλους τους. Οι ερωτήσεις τους αφορούν κυρίως τον τροχονόμο και το ρόλο του. Τους εξηγώ γιατί δεν πρέπει να κυνηγούν τη μπάλα που έφυγε στο δρόμο, ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά τους με το ποδήλατο και τους δείχνω εικόνες. Με ρωτούν αν κι εγώ που οδηγώ μηχανάκι φοράω κράνος. Τους απαντώ ότι στην αρχή απέφευγα να το φορέσω όμως μετά το συνήθισα και τώρα το φοράω συνέχεια.
Κι οι μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων;
Στους μεγαλύτερους μαθητές δείχνουμε βίντεο από τροχαία που προκλήθηκαν από ταχύτητα, μέθη, από τη χρήση κινητού τηλεφώνου, αντικανονικό προσπέρασμα, τη μη χρήση ζώνης ή κράνους. Οι περισσότεροι ρωτούν πως μπορούν να αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης και τι συμβαίνει με τη μέθη. Δυστυχώς οι περισσότεροι όταν πίνουν θεωρούν πως «το ελέγχουν» και είναι ικανοί να γυρίσουν στον προορισμό τους αντί να επιστρέψουν με κάποιον που δεν ήπιε ή να πάρουν ταξί.
Τους εξηγώ ότι είναι λάθος αυτό όπως και το να ντραπούν να πουν σε φίλο τους «άσε το μηχανάκι ή το αυτοκίνητο γιατί έχεις πιεί ,ή εγώ δεν έρχομαι μαζί σου γιατί έχεις πιεί…». Η εφηβεία και ο αυθορμητισμός τους κάνει να πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στη μόδα. Της μόδας όμως δεν είναι να χάνεις τη ζωή σου από μια επιπολαιότητα. Τους λέω επίσης ότι εμένα η πρώτη μου εμπειρία στα τροχαία ατυχήματα, το βάπτισμα του πυρός ήταν όταν συνόδευσα γονείς φοιτητή στο νεκροτομείο για αναγνώριση πτώματος. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό.
Τι διαπιστώνετε στην πορεία της κουβέντας;
Όταν τελειώνει αυτή η ωραία συζήτηση που έχουμε διαπιστώνω ότι δείχνουν περισσότερο προβληματισμένοι και νομίζω ότι γίνονται και πιο ευαισθητοποιημένοι. Αυτή είναι η μεγάλη ηθική αμοιβή. Να σε βλέπουν στο ξεκίνημα της κουβέντας σαν το μπαμπούλα που ήρθε να τους κάνει κήρυγμα και να καταλήγουν η τελευταία τους ερώτηση να είναι το «πώς μπορούν να γίνουν κι αυτοί αστυνομικοί…».
Τι λέει το πρόγραμμά σας παρακάτω;
Πέρυσι επισκεφτήκαμε 15 σχολεία. Πήγαμε και στους αγιασμούς, στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς για να μοιράσουμε φυλλάδια. Είμαστε στη διάθεση των σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την ασφάλειά τους. Φτάνει να μας καλέσουν. Και σε κατηχητικό θα πάω. Οπουδήποτε υπάρχει ομάδα ανθρώπων που πρέπει να ακούσει.
Στη Ρόδο, χρόνια τώρα με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας της, η αστυνομικίνα Αγγελική Γιούργη, τότε της Τροχαίας και σήμερα στο Επιτελείο της Αστυνομικής Διεύθυνσης, επισκέπτεται σχολεία και στρατόπεδα για να εκλείψουν οι… ανεξακρίβωτοι ακόμη λόγοι που το κράνος φοριέται στον αγκώνα και οι οδηγοί αυτοκινήτων συναγωνίζονται το Σουμάχερ σε κάθε τους διαδρομή…
Τις κινήσεις αυτές στηρίζει ένθερμα ο Ταξίαρχος Αστυνομικός Διευθυντής Δωδεκανήσου Νίκος Εταιρίδης που θέλησε να γίνουν γνωστές και μέσω αυτής της συνέντευξης.
Ποια ακριβώς δραστηριότητα αναπτύσσετε;
Οι επισκέψεις στα σχολεία ξεκίνησαν το 2002 όταν υπηρετούσα στην Τροχαία Ρόδου. Μαζί με τον υποδιοικητή της Υπηρεσίας το Γιώργο Στέργου επισκεπτόμασταν Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, Στρατόπεδα και μια φορά αγρότες για τα αγροτικά ατυχήματα. Τη Δευτέρα ήμουν στο 17ο Δημοτικό των Αγίων Αποστόλων και το 15ο στο Ροδίνι. Απευθυνόμαστε σε όλο το ηλικιακό φάσμα ατόμων που είτε τώρα διαμορφώνουν οδική συμπεριφορά είτε ως οδηγοί βρίσκονται στους δρόμους.
Ποιοι λόγοι έκαναν την Αστυνομία να αναλάβει τέτοια πρωτοβουλία;
Ο αυξημένος αριθμός τροχαίων ατυχημάτων που σημειώνονται στην περιοχή. Ειδικότερα κατά την περσινή χρονιά τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Ενώ ο στόχος ήταν μείωση κατά 6% των θανατηφόρων τροχαίων καταγράψαμε αύξηση της τάξης του 22,58%.
Ενώ δηλαδή το 2009 είχαμε 31 νεκρούς, το 2010 οι νεκροί ήταν 38 σε επίπεδο νομού εκ των οποίων οι 25 στη Ρόδο. Το γεγονός αυτό έκανε την Αστυνομία να εντατικοποιήσει τις επισκέψεις που μέχρι τότε γίνονταν περιοδικά. Αξίζει πάντως εδώ να σημειώσουμε, μιας και στη θέση στοιχεία ότι φέτος το πρώτο δίμηνο έχουμε μείωση κατά 50% στα θανατηφόρα τροχαία. Ενώ πέρυσι το πρώτο δίμηνο είχαμε έξι θανατηφόρα σε επίπεδο νομού φέτος έχουμε τρία εκ των οποίων κανένα στη Ρόδο.
Γιατί γίνονται τα τροχαία ατυχήματα;
Τα τροχαία είναι το αποτέλεσμα μιας λαθεμένης προηγηθείσας οδηγικής συμπεριφοράς. Τα λάθη αυτά εντοπίζονται κι έχουν σχέση με την ταχύτητα, τη μέθη, την απόσπαση προσοχής του οδηγού και τη μη χρήση ζώνης και κράνους. Όπως λέω χαρακτηριστικά στους μαθητές «στερνή μου ζώνη να σε είχα πρώτα…».
Με τους χρήστες του οδικού δικτύου μπορούμε να βάλουμε ένα κοινό στόχο: η Αστυνομία σε επίπεδο πρόληψης μπορεί να φέρει αποτελέσματα ενώ το σχολείο και το σπίτι πρέπει να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο. Αυτό που βιώνουν τα παιδιά μέσα στο αυτοκίνητο της οικογένειας θα καθορίσει την οδική τους συμπεριφορά αργότερα.
Τι λέτε στα μικρά παιδιά;
Ότι ο αστυνομικός δεν είναι ο κακός τροχονόμος που κόβει κλήσεις. Βλέπουν μια γυναίκα αστυνόμο με στολή που τους λέει πως ότι ακούσουν σήμερα θα τους φανούν πολύ χρήσιμα για την υπόλοιπη ζωή τους. Αυτό τους κάνει αμέσως να με προσέξουν, να με ακούσουν. Τους δείχνω ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή και κάποια βίντεο μέσω προτζέκτορα κάτι που τους κρατά το ενδιαφέρον.
Τι σας ρωτάνε;
Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά τόσο πιο δύσκολες ερωτήσεις κάνουν. Γίνεται συζήτηση, τους ρωτάω εγώ, διαπιστώνω ότι γνωρίζουν πολλά πράγματα και γι αυτό δίνω συγχαρητήρια στους γονείς και στους δασκάλους τους. Οι ερωτήσεις τους αφορούν κυρίως τον τροχονόμο και το ρόλο του. Τους εξηγώ γιατί δεν πρέπει να κυνηγούν τη μπάλα που έφυγε στο δρόμο, ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά τους με το ποδήλατο και τους δείχνω εικόνες. Με ρωτούν αν κι εγώ που οδηγώ μηχανάκι φοράω κράνος. Τους απαντώ ότι στην αρχή απέφευγα να το φορέσω όμως μετά το συνήθισα και τώρα το φοράω συνέχεια.
Κι οι μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων;
Στους μεγαλύτερους μαθητές δείχνουμε βίντεο από τροχαία που προκλήθηκαν από ταχύτητα, μέθη, από τη χρήση κινητού τηλεφώνου, αντικανονικό προσπέρασμα, τη μη χρήση ζώνης ή κράνους. Οι περισσότεροι ρωτούν πως μπορούν να αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης και τι συμβαίνει με τη μέθη. Δυστυχώς οι περισσότεροι όταν πίνουν θεωρούν πως «το ελέγχουν» και είναι ικανοί να γυρίσουν στον προορισμό τους αντί να επιστρέψουν με κάποιον που δεν ήπιε ή να πάρουν ταξί.
Τους εξηγώ ότι είναι λάθος αυτό όπως και το να ντραπούν να πουν σε φίλο τους «άσε το μηχανάκι ή το αυτοκίνητο γιατί έχεις πιεί ,ή εγώ δεν έρχομαι μαζί σου γιατί έχεις πιεί…». Η εφηβεία και ο αυθορμητισμός τους κάνει να πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στη μόδα. Της μόδας όμως δεν είναι να χάνεις τη ζωή σου από μια επιπολαιότητα. Τους λέω επίσης ότι εμένα η πρώτη μου εμπειρία στα τροχαία ατυχήματα, το βάπτισμα του πυρός ήταν όταν συνόδευσα γονείς φοιτητή στο νεκροτομείο για αναγνώριση πτώματος. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό.
Τι διαπιστώνετε στην πορεία της κουβέντας;
Όταν τελειώνει αυτή η ωραία συζήτηση που έχουμε διαπιστώνω ότι δείχνουν περισσότερο προβληματισμένοι και νομίζω ότι γίνονται και πιο ευαισθητοποιημένοι. Αυτή είναι η μεγάλη ηθική αμοιβή. Να σε βλέπουν στο ξεκίνημα της κουβέντας σαν το μπαμπούλα που ήρθε να τους κάνει κήρυγμα και να καταλήγουν η τελευταία τους ερώτηση να είναι το «πώς μπορούν να γίνουν κι αυτοί αστυνομικοί…».
Τι λέει το πρόγραμμά σας παρακάτω;
Πέρυσι επισκεφτήκαμε 15 σχολεία. Πήγαμε και στους αγιασμούς, στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς για να μοιράσουμε φυλλάδια. Είμαστε στη διάθεση των σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την ασφάλειά τους. Φτάνει να μας καλέσουν. Και σε κατηχητικό θα πάω. Οπουδήποτε υπάρχει ομάδα ανθρώπων που πρέπει να ακούσει.
Αναρτήθηκε την 07-04-2013 απο http://elas-lyste.blogspot.gr/ Πηγή:rodiaki.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου