Αστυνομικοί και στρατιωτικοί σηκωθείτε, ώρα εκ του ύπνου εγερθήναι...

Γράφει ο Αβραάμ N. Παναγιωτόπουλος

 Μόνον σαν θλιβερό αστείο ήχησε η είδηση, ότι επίκεινται και νέες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις των ενστόλων. Ηδη διάγουμε τρία οδηνηρά χρόνια, αφότου ο Αρμαγγεδών του μνημονίου, ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία και άφησε πίσω του συντρίμια. Στα χρόνια που πέρασαν αστυνομικοί και στρατιωτικοί μαζί με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία, υπέστησαν μισθολογικές και συνταξιοδοτικές περικοπές, που τους οδήγησαν στην κυριολεξία στην οικονομική και κοινωνική εξαχρείωση. Με μισθούς και συντάξεις πείνας, που συνιστούν όνειδος και ντροπή για την ελλήνική πολιτεία, απέναντι σε δημόσιους λειτουργούς, που είναι όχι απλά εργαζόμενοι, αλλά θεματοφύλακες της δημόσιας τάξης και της εθνικής μας ασφάλειας. Γνωρίζουμε ότι τα τραγικά οικονομικά του κράτους, ως θλιβερός απότοκος της ανεπαρκούς μεταπολιτευτικής πολιτικής μας τάξης, που αντί με όραμα ευγενές να καταστήσει την εθνική μας οικονομία υγειή και ανταγωνιστική – βουτηγμένη στην κομματική ιδιοτέλεια που πάντα αντιμετώπιζε το κράτος σαν λάφυρο πολέμου, αλλά και στα αβυσσαλλέα ιδιοτελή της πλέγματα, που την προσανατόλισαν στον προοσωπικό πλουτισμό και την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος – την εγκατέλειψε στις χρόνιες στρεβλώσεις της, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για διαφοροποιήσεις.

Ωστόσο αφού πρωτίστως μετ΄επιτάσεως βροντοφωνάξουμε ότι σεμνυόμεθα στην χρησιμότητα και την ωφέλεια της εργασίας, κάθε έλληνα εργαζόμενου, θεωρούμε ότι για τους ενστόλους που αποτελούν ειδικές κατηγορίες εργαζομένων, επεβάλλετο να υπάρξουν κάποιες εξαιρέσεις, που θα τους επέτρεπαν να ζήσουν με όρους στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Κάθε έλληνος εργαζόμενου ο μόχθος για το ψωμί της οικογένειάς του και η εργασία του είναι σεβαστά. Όμως η άκρα επικινδυνότητα της εργασίας των ενστόλων για την ίδια τους τη ζωή, το άγχος και η καθημερινή αγωνία για το αν θα γυρίσουν πίσω το βράδυ στις οικογένειές τους, όπως και τα ατέλειωτα ξενύχτια που έχουν κάνει σε παγωμένες και δυσπρόσιτες απο όλους μας σκοπιές, θα έπρεπε απο την ελληνική πολιτεία να έχουν αποτιμηθεί με ένα ξεχωριστό συντελεστή βαρύτητας. Είναι σεβαστή η εργασία επι παραδείγματι ενός υπαλλήλου του υπουργείου οικονομικών που τα προηγούμενα χρόνια έδρεψε πλήθος προνομίων, αλλά δεν μπορείς να την βάλεις στην ίδια ζυγαριά, με τον αστυνομικό που έχει κάθε μέρα τα στήθη του έκθετα, στα τυφλά πυρά των δολοφονικών καλάσνικωφ του οργανωμένου εγκλήματος …. Και φτάσαμε να δίνουμε στους αστυνομικούς που απο την άλλη θέλουμε να μας προστατεύσουν απο το οργανωμένο έγκλημα 700 ευρώ το μήνα !!! Είναι σεβαστή η δουλειά ενός υπαλλήλου της τραπέζης της Ελλάδος και που και αυτόν τα προηγούμενα χρόνια η πολιτεία τον αντάμειψε αφειδώς. Αλλά δεν μπορεί να τον βάλεις στην ίδια ζυγαριά με τον ανθυποσμηναγό που κάθε πρωί σηκώνεται με το Fantom στο Αιγαίο, για να προστατέψει την εθνική μας ακεραιότητα, απο την ανένοδτη επιβουλή των Τούρκων. Και φθάσαμε σήμερα να δίνουμε σε έναν ανθυποσμηναγό, που μετά την αερομαχία ίσως ηρωϊκά πεσόμενο να μην τον ξαναδούν το βράδυ τα παιδιά του, 950 ευρώ !!! Ενώ ως πολιτεία αποτιμούμε σήμερα την αμοιβή του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας, του ανθρώπου που είναι τεταγμένος να διαχειρίζεται και έχει την ευθύνη της εθνικής μας ασφάλειας, μετά απο 40 χρόνια υπηρεσίας, μετά απο την αποφοίτησή του απο την Σχολή Ευελπίδων, την σκληρή μετεκπαίδευσή του σε πλήθος Σχολείων Πολέμου του ΝΑΤΟ και αλλού, σε 1900 ευρώ !!! Ολα τούτα συνιστούν ντροπή και ύβρη στον αξιοπρέπεια της Ελλάδος. Στον πολιτισμό μιας χώρας που για τρείς χιλιάδες χρόνια στην μακρά της πορεία στην αχανή λεωφόρο του χρόνου, δίδαξε τις κοινωνίες, δικαιοσύνη, δημοκρατικό ήθος και πολιτισμό.

Φταίνε όμως για αυτή την οδυνηρή κατάσταση της ηθικής και οικονομικής εξαχρείωσης στην οποία έχουν περιέλθει και οι ίδιοι οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί. Γιατί στο όνομα μας στρεβλής και αρρωστημένης δημοσιουπαλληλικής πειθαρχίας και κουλτούρας, δεν διεκδίκησαν ποτέ με σθένος και πείσμα – σε δημοκρατικά και ευπρεπή πάντα πλαίσια – τα δίκαιά τους. Τους εμπέδωσαν οι πολιτικάντιδες την κουλτούρα της παθητικότητας, της ακινησίας και του «σιωπητηρήριου του λόχου». Και τους εγκλώβισαν στην θανατηφόρο αδράνεια του καναπέ. Για να δρέπουν σήμερα τους πικρούς καρπούς, της ένοχης σιωπής τους.

Είναι ώρα όμως να εξέλθουν απο το θανατηφόρο πέπλο της σιωπής και να διεκδικήσουν με δημοκρατικό ήθος τα δικαιώματά τους, άλλως θα κλάψουν αύριο πολύ πικρά και θα υπονομεύσουν παντοτεινά το μέλλον των παιδιών τους, που τραγικές φιγούρες σακατεμένες με τα «άχρηστα πτυχία» τους, απο το δράκο της ανεργίας που τα θερίζει και τους ισοπεδώνει την ζωή και την αξιοπρέπεια, δεν έχουν πλέον να πάρουν, ούτε έναν καφέ...

Αστυνομικοί και στρατιωτικοί σηκωθείτε. Είναι ώρα «εκ του ύπνου εγερθήναι !!!». Και ας δυναμώνουν το ηθικό σας φρόνημα και την αγωνιστικότητά σας, τα λόγια του ιερού ευαγγελίου «ο αιτών λαμβάνει, ο ζητών ευρίσκει» και  «τω κρούοντι ανοιγήσεται». Τελείωσαν τα περιθώρια της παθητικότητας του καναπέ. Εγερθείτε.

* Ο Αβραάμ Ν. Παναγιωτόπουλος, είναι ειδικός συνεργάτης του politikanet.gr για θέματα, ασφάλειας, αμύνης και εξωτερικής πολιτικής.

www.politikanet.gr

Share on Google Plus

Explorer

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!