Μέλλον αβέβαιο.
Μέχρι 2.000 χαρακτήρες. Για να δούμε. είμαστε στους 50…
Είμαι ο Φώτης, ετών 43, παντρεμένος, με δύο παιδιά στο δημοτικό. Άνεργος ακριβώς τρία χρόνια.
Το πρώτο πράγμα που κυριαρχεί στην ψυχολογία ενός άνεργου είναι η απελπισία και η αίσθηση ότι δεν είναι ικανός να βρει δουλειά. Στους καιρούς προ κρίσης είχα αλλάξει τρεις διαφορετικές δουλειές (κι άλλες τρεις για λίγους μήνες). Θα σταθώ στα ψυχολογικά κυρίως, καθώς αυτά προσπαθώ να αντιμετωπίσω.
Αισθάνομαι τον εαυτό μου πιο απόμακρο, ψυχρό. Φιλίες πολλών ετών τις εγκατέλειψα. Ως προς τη συμπεριφορά μου έγινα πιο απότομος, βίαιος στην οικογένεια μου. Καθώς έχω και πολύ ενεργητικότητα, λόγω του ότι είμαι ξεκούραστος, χάνω πολύ συχνά τον έλεγχο της συμπεριφοράς μου.
Δεύτερο θέμα: Πώς επιβιώνουμε. Μηδενισμός εξόδων. Γίνεται; Όσο γίνεται. Γίνεται πολύ δύσκολα, καθώς κι εγώ και η γυναίκα μου, ακόμα και όταν είχαμε δουλειά προσπαθούσαμε να μην ξοδεύουμε πολλά. Ίδια παπούτσια και ρούχα πολλά χρόνια…
Τρίτο θέμα: Το μέλλον μας. Αναποφάσιστοι. Mέλλον αβέβαιο. Εργασία δεν προβλέπεται να βρω. Να κάνουμε δική μας δουλειά; Οι φίλοι μας που το προσπάθησαν αυτά τα τρία χρόνια έχασαν ακόμα και τα χρήματα που είχαν για ώρα ανάγκης.
Συμπέρασμα: Η ανεργία είναι οδυνηρή.
Fotis , 43 χρ.
Πηγή ➤ imerologioanergou.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου