.png)
Ο Δρ David Burns έχει εντοπίσει δέκα κοινές στρεβλώσεις σκέψης , στρεβλώσεις απο τις οποίες αν δεν προφυλαχθεί ο αστυνομικός, μπορούν να ριζώσουν οριστικά στον τρόπο κρίσης κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και να οδηγήσουν σε υπερβολική ανησυχία,άγχος,και δυσκολίες διαχείρισης της εργασίας και της προσωπικής ζωής του.Μήπως κάποιο απο τα παρακάτω σας φαίνεται γνωστό στη ζωή σας;
1) Σκέψη "Όλα ή Τίποτα" (γνωστή και ως μαύρος η άσπρος τρόπος σκέψης):
Παρατηρείται όταν ο αστυνομικός αντιμετωπίζει τις καταστάσεις μόνο με απόλυτους όρους. Οι αποχρώσεις της ζωής του γκρι αγνοούνται, οι άνθρωποι και τα γεγονότα είναι πολωμένοι/α σε καλές ή κακές κατηγορίες, και ορισμένα γεγονότα παρατηρούνται ως διαφυγόντα συμπεράσματα, γιατί αυτό είναι που συμβαίνει "πάντα" ή "ποτέ" δεν συμβαίνει.
2) Υπεργενίκευση:
Οι μεμονωμένες περιπτώσεις ή τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται για γίνονται ευρέως γενικεύσεις, και τα αποδεικτικά στοιχεία των διαφορετικών αποτελεσμάτων προεξοφλούνται ή περνούν απαρατήρητα.
3) Ψυχικό Φίλτρο:
Έμφαση δίδεται σε ό, τι είναι συνήθως αρνητικό αγνοώντας άλλες, πιο θετικές πτυχές.Για παράδειγμα πολλές φορές ένας αστυνομικός εκπαιδευτής λόγω αυστηρότητας δίνει κακές εντυπώσεις, αλλά αγνοείται απο τον εκπαιδευόμενο αστυνομικό , η πολύτιμη γνώση και oι δεξιότητες που του διδάσκονται απο τον "κακό" και "αυστηρό" εκπαιδευτή του...
4) Αποκλείοντας τα Θετικά:
Ελαχιστοποίηση των θετικών εμπειριών που όμως θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα ψυχολογικό αντίβαρο στις αρνητικές προοπτικές .Εχοντας για παράδειγμα την αντίληψη οτι η καθημερινότητα είναι "η ζωή μου/ η δουλειά μου/ ο κόσμος είναι χάλια" Οι προκλήσεις για την βελτίωση της καθημερινότητας αυτής "δεν μετράνε", επειδή,πολύ απλά, η ζωή είναι χάλια !
5) Βγάζοντας εύκολα συμπεράσματα:
Αν υποθέσουμε ότι σε μια κατάσταση κάτι είναι αρνητικό , ακόμη και όταν δεν υπάρχει απόδειξη που να υποστηρίζει την αρνητικότητα αυτή, να υποθέτουμε πάντα το χειρότερο χωρίς να εξετάζουμε αποδείξεις για το αντίθετο.
6) Μεγέθυνση και ελαχιστοποίηση:
οι αρνητικές εμπειρίες μεγεθύνονται σε έκταση και σημασία, και υποτιμώνται θετικές εμπειρίες και έτσι αντιμετωπίζεται η ζωή χωρίς κανένα ιδιαίτερο νόημα.
7) Συναισθηματική Συλλογιστική:
Παίρνοντας αποφάσεις με βάση το πώς αισθανόμαστε, παρά παίρνοντας αποφάσεις εκτιμώντας την αντικειμενική πραγματικότητα. Καλό είναι στην προκειμένη περίπτωση να μην κρύβουμε τα προβλήματα "κάτω απο το χαλί" και να αντιμετωπίζουμε ακόμα και σκληρές αλήθειες κάτι το οποίο βοηθά και να σκεπτόμαστε αντικειμενικά...
8)Τα "Πρέπει":
H επικέντρωση σε ό, τι νομίζoυμε ότι "πρέπει" να συμβεί ή θα έπρεπε να είναι, αντί να δέχόμαστε την πραγματική κατάσταση οδηγεί σε περαιτέρω διαταραχές της σκέψης και της κατάθλιψης , νομίζοντας οτι τα πάντα είναι άδικα...
9) Επισήμανση και εσφαλμένη επισήμανση:
Εξηγώντας πάντα την πηγή της απογοήτευσης ή της ανησυχίας μας,διαστρεβλώνει την εικόνα σας απέναντι στους συναδέλφους και ανωτέρους μας.
10) Εξατομίκευση και Φταίξιμο:
Ονομάζεται και "η μητέρα της ενοχής" από τον Μπερνς...Η Εξατομίκευση οδηγεί στην ενοχή, ντροπή, και αισθήματα ανεπάρκειας. Η άλλη πλευρά της εξατομίκευσης είναι το φταίξιμο όπου η προσωπική ευθύνη απέναντι στους άλλους "παραιτείται" ανεξάρτητα από
την ενοχή τους η όχι.
Tο παραπάνω κείμενο μεταφράστηκε απο ekapolice.gr
Πηγή ➤ ekapolice
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου