Σκέψεις μιας μάνας ...

Θυμώνω,λυπάμαι και παλεύω

γιατί τελικά το μόνο που θέλω "ν'αφήσω" στα παιδιά μου είναι μια ανάμνηση...

-το χαμόγελο της μάνας τους-αυτό είναι το λιγότερο
και το περισσότερο που θέλω να τους χαρίσω να θυμούνται από μένα και να πορευτούν.

Όμως οι αγωνίες και οι "τρόμοι" σβήνουν αυτό το χαμόγελο .
Θέλω να νικήσω ,να χαρώ τα παιδιά μου
και κανένας δεν θα καταφέρει να μιζερέψει την αγάπη μου γι  αυτά  .

Ακόμα κι αν δεν έχουμε που να μείνουμε,ακόμα κι αν πεινάμε,ακόμα κι αν κρυώνουμε.

Εγώ θα κοιτάζω τα μάτια τους και θα χαμογελάω ξανά-

Ό,τι και να κάνετε εγώ θα είμαι ευτυχισμένη γιατί έχω φτάσει στην "ουσία"
και η ουσία δεν χάνεται ,μόνο τα τριγύρω περιττά δήθεν στολίδια της ζωής.

Νομίζατε ότι μας καταστρέψατε αλλά χάσατε .

Μας πήρατε μόνο αυτά που εσείς θεωρείτε σημαντικά .Πάρτε τα.
Εμείς ήρθαμε πιο κοντά στην Αλήθεια,ήρθαμε κοντά στην ψυχή μας,αυτό είναι Σημαντικό

και δεν μπορεί να το πάρει κανείς.

Πηγή ➤ praxekati

Share on Google Plus

Unknown

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!