Εκτός από τον Άγιο Βασίλη, το φλουρί, την γέμιση της γαλοπούλας και την συνταγή της, αν δηλαδή ήταν της Μπαρμπαρήγου ή του Πετρετζίκη, στα πρωτοχρονιάτικα τραπέζια που βρέθηκα βασικά θέματα συζήτησης ήταν οι φόροι, τα τέλη κυκλοφορίας και ο Μιχάλης Λιάπης...
Και τι δεν άκουσα για τον τελευταίο....."Μπράβο στον Λιάπη" έλεγε ο ένας... "Πόσο μ@λ@κες είμαστε που τους πληρώνουμε" συνέχιζε ο άλλος.... Η ατμόσφαιρα γινόταν ακόμη πιο γιορτινή.....όταν στην κουβέντα... ξέρετε εκεί κάπου ανάμεσα στα ουζάκια και τα κυρίως πιάτα πεταγόταν η γλυκιά γιαγιούλα μου και έλεγε... "Σαν δεν ντρέπονται τα κοπρόσκυλα, έκαναν τον κόσμο όλο να παραμιλάει...."
Αναμφισβήτητα ο Μισέλ ήταν ένα από τα πρόσωπα που έλαμψαν το 2013.... O πρώην υπουργός και το μεγάλο "δράμα" του στην εξωτική Μαλαισία "συγκίνησαν" εκατομμύρια πολίτες.... Συνταξιούχοι δάκρυσαν, καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν, εκατοντάδες χρήστες του Διαδικτύου έκαναν σελίδες και αφιερώματα-κουρτίνες στο Μιχάλη, ενώ χιλιάδες οδηγοί από όλη την χώρα μην μπορώντας να αντέξουν την "τραγωδία" του Μισέλ μόνο τα κλειδιά των αυτοκινήτων τους που δεν παρέδωσαν στο ελληνικό κράτος....Ακόμη και ο πρόεδρος της Δημιουργίας Ξανά Θάνος Τζήμερος κατέθεσε τις πινακίδες του.....!!!!!!!
Τα τελευταία 24ωρα του 2013 η ατμόσφαιρα στις τράπεζες και τις εφορίες ήταν... φαντασμαγορική...!!! Αντί για κάλαντα άκουγες ...μπινελίκια, αντί για ευχές μιλούσαν για τo "liapis story", αντί για δώρα αντάλλασσαν πινακίδες και τέλη κυκλοφορίας, με την διασκέδαση να κορυφώνεται όταν μετά από ώρες αναμονής στην ουρά... Σου έλεγαν οι υπάλληλοι "τέλος για σήμερα" .... Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι και σήμερα με το πρώτο "κλατάρισμα" του taxis net για το 2014. Και την "guest" εμφάνιση στην ΔΟΥ Αμαλιάδας, ενός ευτυχισμένου Έλληνα και πρώην νομοταγή οδηγό αυτοκινήτου, που πήγε "καβάλα" στα λόγο του και παρέδωσε τις πινακίδες του οχήματος του...
"Εμείς στα κάρα.... Δεν είχαμε ούτε πινακίδες, ούτε τίποτα.... Γιατί δεν αφήνουν τον κόσμο ήσυχο και θέλουν να αρπάζουν από παντού. Να πιάσουν τα μεγάλα τα ψάρια" συνέχιζε η γιαγιά με ένταση και λίγη νοσταλγία, αφού βέβαια είχε κοπανίσει 2-3 ποτηράκια....και τότε η μάζωξη αποκτούσε περισσότερο ενδιαφέρον....
Τι καλύτερο άλλωστε να ακούς μια ηλικιωμένη να "το παίζει" Στουρνάρας.....;;;;
Όσο η γιαγιά άκουγε για τα τέλη και τα ταξίδια στην Κουάλα Λουμπούρ που αν και αυτή είναι συνταξιούχος όπως ο Μισέλ, ωστόσο δεν μπορεί να τα κάνει, τόσο φόρτωνε....και θυμόταν παράλληλα τι ωραία που ήταν παλιά με τον Ντορή, το άλογο της....
"Ο Ντορής δεν ζητούσε ούτε βενζίνα ....ούτε σέρβις, ούτε χαρτιά και λεφτά.... Μόνο σανό, νερό και αγάπη ήθελε το ζωντανό.... Κρίμα είναι οι φτωχοί οι άνθρωποι.... να πληρώσουν οι πλούσιοι που έχουν σκάφη και αεροπλάνα και λιμουζίνες" συμπλήρωνε η κυρα Ζωή και τσιμπούσε ταυτόχρονα σαν "σπουργίτι" από το μισογεμάτο πιάτο της.....
Και κάπως έτσι η συζήτηση κυλούσε από το car στο ..... κάρο και από το αμάξι στην .....άμαξα, με τους πιο "αισιόδοξους" να μιλούν για την επικράτηση και την αναγκαιότητα του αυτοκινήτου στην ζωή μας και τους πιο "πεσιμιστές" να εκτιμούν ότι σύντομα θα βγουν ακόμη περισσότερα αληθινά....άλογα στους δρόμους!!
Τα κάρα ή άμαξες που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε κυρίως σε ταξιδιωτικούς προορισμούς, μπορεί να μην ανέπτυσσαν πολύ μεγάλες ταχύτητες και να μην διέθεταν κλιματισμό και ραδιόφωνο, εξυπηρετούσαν ωστόσο κάποτε ικανοποιητικά την ζωή και την καθημερινότητα των Ελλήνων.
Όπως και στα σημερινά οχήματα, έτσι και στα κάρα υπήρχε ποικιλία και διαφορετικότητα .....Άλλα με στέγαστρα, κλειστά ή με ψάθινες τέντες, άλλα με τζάμια και πόρτες ή με πολυτελή κατασκευή, άλλα με πολλά και άλλα μόνο με ένα ζεύγος αλόγων, τα κάρα χωρίζονταν σε επιβατικά, εμπορικά και ταχυδρομικά.... Στον αγροτικό τομέα μάλιστα ήταν πολλαπλές οι χρήσεις του καιρού, ενώ οι άμαξες έπαιζαν "καθοριστικό ρόλο" και στο γάμο ενός ζευγαριού, αφού επάνω τους κουβαλούσαν τα προικιά της νύφης....Μάλιστα αντί για τούλι και κορδέλες, στόλιζαν τα ζα με λευκά μαντίλια και λουλούδια.
Χωρίς να έχουν να νοιαστούν για αλλαγή λαδιών και ελαστικών, οι "οδηγοί" της δεκαετίας του 50' μια έννοια είχαν για το όχημα τους.... Να μην πάθει "καρακούση"το άλογο από την υπερφόρτωση και την ταλαιπωρία .... Αυτό ήταν όπως έλεγε και η γιαγιά η μονή στενοχώρια του αμαξά... ενώ η απόσυρση γινόταν ακόμη πιο σπάνια, όταν το ζωντανό αρρώσταινε από την πείνα .... Σε αντίθεση με τα σημερινά οχήματα που ακόμη και αν τους βάζεις βενζίνη σε προδίδουν, η "κινητήριος δύναμη" των κάρων μπορούσε να αντέξει μέχρι και 30 χρόνια....!!!!
Δεν βγήκε άλλωστε τυχαία η παροιμία "δώσε μου να φάω και βάρα με να πάω....."
Στην εποχή των κάρων....δεν υπήρχαν φόροι... Ούτε και έπρεπε χριστουγεννιάτικα να στήνεσαι στις ουρές για να πληρώσεις ένα σκασμό λεφτά. Στην εποχή της άμαξας δεν υπήρχαν "Λιάπηδες".... και η μονή φορολογική υποχρέωση του Έλληνα πολίτη ήταν η πληρωμή της Αγρονομίας... Όσο περισσότερα χωράφια είχες έλεγε η γιαγιά, τόσα περισσότερα χρήματα έδινες στους αγροφύλακες....
Ένα μόνο έμεινε ίδιο από τότε.... Όπως και στα χρόνια της άμαξας, έτσι και στα "χρόνια του Μισέλ" υπήρχαν και υπάρχουν..... αληθινά δράματα, που καμία σχέση δεν έχουν με κοκτέιλ,ταξίδια και.... αιθέρες υπάρξεις....
Όποιο μέσο και αν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε περισσότερο το 2014... ακόμη και αν το μόνο μεταφορικό σας είναι τα ποδαράκια σας... σας εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά και αληθινά....αφήστε τα πλαστά για άλλους.....!!!!
Πηγή ➤ star.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου