Μια νεοϋορκέζα φωτογράφος συνηθίζει να φωτογραφίζει ανθρώπους, πίσω από το τζάμι τους, στις πιο ιδιωτικές τους στιγμές. Κρατάει τον φακό της αρκετά μακριά, ώστε να μην κατηγορηθεί για ηδονοβλεψίας. Οι εικόνες που αποκομίζει είναι μαγικές και απαθανατίζουν απλές στιγμές της καθημερινότητας σε ένα μαγικό κάδρο.
Αυτή τη φορά η Gail Albert Halaban φωτογράφισε το Παρίσι, την περίοδο μεταξύ 2013-1014. Είχε ξεκινήσει να φωτογραφίζει παράθυρα στη Νέα Υόρκη και προέκυψε τότε το βιβλίο Out My Window. Η πόλη, με τους θορύβους, το πλήθος που σπρώχνεται είναι μακριά από τις εικόνες της αφού τα άτομα φωτογραφίζονται στο εσωτερικό του σπιτιού τους, σε εντελώς ατομικές στιγμές.
Στη Νέα Υόρκη καθόταν με τις ώρες μπροστά στο παράθυρό της, με το μωρό της στην αγκαλιά, ψάχνοντας μια ενδιαφέρουσα στιγμή πίσω από τα τετράγωνα τζάμια των παραθύρων, μέσα στη νύχτα.
«Στις εικόνες μου, τα άτομα έχουν πάντα συνείδηση ότι τα φωτογραφίζω. Δέχονται να «γλυστρίσουν» από το ιδιωτικό στο δημόσιο συνεργαζόμενοι μαζί μου για να δημιουργήσουμε μαζί αυτή την οφθαλμοπορνική εικόνα. Συγκρινόμενοι με τους νεοϋορκέζους, οι παριζιάνοι είναι πιο σεμνοί. Ορισμένοι έβρισκαν το πρότζεκτ μου ανήθικο, σχεδόν εγκληματικό. Στη Νέα Υόρκη οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι σκηνή και εμείς είμαστε όλοι ηθοποιοί» δηλώνει η φωτογράφος.
Αυτή η εικόνα πουλήθηκε 1.500 δολάρια:
Φτάνοντας στο Παρίσι, η Gail Albert Halaban ήταν λίγο ανήσυχη γιατί τα στοιχειώδη γαλλικά της δεν της επέτρεπαν να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους όπως ήθελε. «Για πρώτη φορά ένιωθα πραγματικά ηδονοβλεψίας και μπορούσα μόνο να φανταστώ τις ζωές των ανθρώπων που έφερνα απέναντι στο φακό μου. Τα πρόσωπα στο Παρίσι είναι ταυτόχρονα φανταστικά και μαγικά, πιο ξένα και περίεργα στα μάτια μου από ό,τι όσοι φωτογράφησα στη Νέα Υόρκη. Αυτή η εμπειρία για μένα ήταν μοναδική γιατί δεν θα ξαναδώ ποτέ αυτά τα πρόσωπα που φωτογράφησα και μοιράστηκε τον ιδιωτικό τους χώρο».
Πηγή ➤ olathessaloniki
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου