.png)
ΛΥΣΤΕ blog ➤ Φίλοι μου Χρόνια σας πολλά και καλές γιορτές σε όλους σας.
Πρίν από πολλές ημέρες σκεφτόμουνα ότι υπηρέτησα και υπηρετώ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ περίπου 23 χρόνια (αντιπαραγωγικά χρόνια για τον τότε Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης - παραγωγικά βέβαια για τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και αυτούς που με γνωρίζουν προσωπικά).
Υπηρέτησα σε διάφορες μάχιμες υπηρεσίες της ΑΤΤΙΚΗΣ (3ο ΤΜΗΜΑ ΔΙΩΞΗΣ ΕΚΒΙΑΣΤΩΝ(ΥΔΕΖΙ) - ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ --ΟΜΑΔΑ ΖΗΤΑ - ΔΙΩΞΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ.Με αποτέλεσμα στην τελευταία υπηρεσία στην οποία υπηρέτησα σε συμπλοκή με κακοποιούς να τραυματιστώ με στιλέτο στην δεξιά ωμοπλάτη μου.
Ο τότε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ εκτός απο τα συνχαρητήρια και την εύφημο μνεία που μου απέδωσε για την σύλληψη των δύο αδίστακτων κακοποιών από εμένα και τους καλούς μου συναδέλφους μου έδωσε την ευκαιρία να μετατεθώ στο ακριτικό νησί μου,αφού η ηγεσία έκρινε πως ο τραυματισμός μου (και ένας μήνας που έμεινα στο νοσοκομείο - εκτός υπηρεσίας ) ήταν στα πλαίσια του υπηρεσιακού μου καθήκοντος και βαθμολογικά δεν έπρεπε να προαχθώ.
Το παρ;άπονό μου είναι άλλο δεν θα σταθώ σε αυτό το θέμα.
Στο νησί μου αποφάσισα να πάρω ένα δάνειο 120.000 ΕΥΡΩ να φτιάξω ένα σπίτι για να στεγάσω την οικογενειά μου,την συζυγό μου και τα δύο μου παιδιά ηλικίας 18 και 15 ετών αντίστοιχα.Πράγματι έτσι και έγινε(η συζυγός μου δεν εργάζεται) με αποτέλεσμα εγώ μόνο να αγωνίζομαι για να ζήσει αξιοπρεπώς και τίμια η οικογενειά μου.
Τα πράγματα όμως άρχισαν να παίρνουν άλλη τροπή πρίν ένα περίπου πέντε χρόνια με τις περικοπές του μισθού μου,αφού πληρώνοντας το δανειό μου 580 ΕΥΡΩ περίπου στα χέρια μου ο μισθός τις πρώτες 10 ημέρες εξαφανιζόνταν.
Άλλους πόρους οικονομικούς δεν έχω εδώ στο νησί,τα δυό μου παιδιά όταν τελείωσαν το σχολείο το καλοκαίρι που πέρασε μου ζήτησαν να τα πάω στην θάλασσα για ένα μπανιο,το χωριό μου όπου βρίσκεται το σπίτι μου,απέχει απο την θάλασσα περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο και στο πορτοφόλι μου είχα να περάσω τον μήνα με την οικογενειά μου μόνο (30) τριάντα ευρώ.
Με έπιασε το παράπονο ήταν από τις λίγες φορές που έκλαψα στην ζωή μου,το αυτοκίνητο δεν είχε καθόλου βενζίνα και φυσικά τα παιδιά μου μείνανε για μια ακόμη φορά στο σπίτι.
Επεσα στο κρεββάτι δειχνοντάς τους ότι έχω φοβερό πονοκέφαλο για πόσα χρόνια όμως ακόμη θα με πονάει το κεφάλι μου,ποιόν αρμόδιο να ρωτήσω????????????????
Το καλοκαίρι πέρασε ήρθε ο χειμώνας η συζυγός μου παραμένει άνεργη και εγώ προσπαθώ και προσπαθώ και προσπαθώ να τα φέρω βόλτα αφού η μία κόρη μου πέρασε στην Θεσσαλονίκη και είμαι υποχρεωμένος σας Ελληνας πατέρας να στερηθώ οτιδήποτε αρκεί να σπουδάσει και να προσφέρει τα μέγιστα στο κράτος που ζούμε.
Δεν κλαίγομαι γιατί σίγουρα σαν και εμένα υπάρχουν πολλοί πάρα πολλοί Ελληνες πολίτες που βιώνουν την εξαθλίωση και την δυστυχία,απλά μόνο και μόνο αυτές τις Αγιες ημέρες με έπιασε ξανά το παράπονο διότι δεν μπόρεσα να προσφέρω στην οικογενειά μου τα πάντα στο γιορτινό τραπέζι ούτε να τηρήσω τα έθιμα του νησιού μου σαν ορθόδοξος Ελληνας.
ΕΝΑΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου