Μια αληθινή ιστορία με κεντρικό ήρωα έναν άνδρα της "ΟΜΑΔΟΣ Ζ".

ΛΥΣΤΕ blog ➤ Ήταν ένα πρωινό μουντό,από αυτά που ξεχνά να ξημερώσει.Έφτασα στη ΓΑΔΑ και αποφάσισα να πάρω το υπηρεσιακό ασανσέρ για τον 4ο όροφο.Νυσταγμένος,τσατισμένος και ταλαιπωρημένος από τις συνεχόμενες υπηρεσίες.

Μπαίνοντας μέσα αντιλήφθηκα έναν μισό στην κυριολεξία άνθρωπο,κουτσαίνοντας με μιά δερμάτινη τσάντα κρεμασμένη να μου φωνάζει να τον περιμένω.Σκέφτηκα κάποιος κακόμοιρος λαχειοπώλης είναι και έκανε λάθος.Του λέω φίλε το ασανσέρ είναι από την Αλεξάνδρας για τους πολίτες,εδώ είναι μόνο για Αστυνομικούς.

Γυρνώντας με περίσσια περηφάνια μου απαντά.Είμαι "ΖΗΤΑΣ",μην με κοιτάς έτσι.Ήμουν στην δίκη του Ρούφ και έφαγα 6 σφαίρες εκείνη την μέρα.Με κόπο κράταγα τα δάκρυα κάτω από τα μάτια μου να μην του δείξω ότι λυπάμαι και πού πας τόσο πρωί,τον ρώτησα?? Μα φυσικά στο γραφείο "Ζ" να δουλέψω,βλέπεις δεν έχω χρόνια υπηρεσίας να μου δώσουν σύνταξη.

Τα δάκρυα μου δεν τα κατάφερα να τα κρατήσω άλλο.Παρακάλαγα να σταματήσει το ασανσέρ και να φύγω από εκεί,άνοιξε η πόρτα και με πολύ κόπο μετακινούσε το μισό κορμάκι του παίρνοντας το δρόμο για το γραφείο της "Ζ".

Έστριψα δακρυσμένος και στάθηκα μπροστά στην εικόνα με το καντηλάκι στο διάδρομο μην ξέροντας τι να παρακαλέσω τον Κύριο.Η μέρα πέρασε και η επόμενη και η επόμενη και σήμερα το γράφω και δεν ήξερα τι να παρακαλέσω τον Κύριο.

Τώρα ξέρω γιατί τον ευχαριστώ όμως.

Γιώργος Μ.

Share on Google Plus

elas lyste

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!