elas-lyste_blogspot

Ο άνθρωπος μεταβάλλεται σε ήρωα όταν εκτελέσει μια ασυνήθιστη και αξιέπαινη πράξη. Παραδοσιακές ηρωικές πράξεις είναι η θηριοκτονία και η διάσωση ανθρώπων από σίγουρο θάνατο, ή η λύτρωση μιας ολόκληρης φυλής από συγκεκριμένους κινδύνους. Συνεπώς υπό κανονικές συνθήκες ο ήρωας εκτελεί αυτό που θεωρείται κοινώς αποδεκτά καλό και ευγενές μέσα στα πλαίσια του πολιτισμού που δρα. (πηγή: Βικιπαιδεία) Διαφορετικός

     Όταν πήγαινα σχολείο μου είχαν μάθει πως προτομές και αγάλματα έχουν σημαντικοί ιστορικοί άνδρες όπως οπλαρχηγοί της επανάστασης, στρατιωτικοί, ποιητές, επιστήμονες, πολιτικοί που είχαν πραγματικά αφήσει το στίγμα τους και γενικά ηγέτες στον τομέα τους και ήρωες για τα κατορθώματά τους. Αυτοί λοιπόν οι ήρωες τυχαίνουν της καθολικής αναγνώρισης τους για τα επιτεύγματα ή τα κατορθώματά τους και τιμούνται με αυτό τον τρόπο. Φαίνεται όμως πως στις μέρες μας τα πρότυπα έχουν αλλάξει αρκετά από αυτά που μου μάθαιναν εμένα στο σχολείο.

    Πριν αναπτύξω τις σκέψεις μου είμαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω κάτι. Έτσι όπως τα έχουν καταφέρει οι πολιτικοί μας, δεν ανήκω σε κανένα πολιτικό χώρο. Ούτε όμως και  στις δύο αγαπημένες ιδεολογίες της εποχής. Τους ''πατριώτες'' της Χρυσής Αυγής που ο Γκέμπελς θα λάτρευε ως τους καλύτερους πρεσβευτές της προπαγάνδας του και τους ''αντιρατσιστές-αντιφασίστες'' που κάτω από αυτή την μοδάτη ιδεολογική ταυτότητα αποτελούν το έτερο άκρο.


Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν είμαι δικαστής αλλά όλα δείχνουν πως αυτή η δολοφονία έλαβε χώρα κατά την οργανωμένη επίθεση χρυσαυγιτών σε μια παρέα νέων με διαφορετικά πολιτικά και ιδεολογικά φρονήματα. Για όλους τους νοήμονες ανθρώπους κάθε δολοφονία είναι καταδικαστέα και πέραν κάθε λογικής οπότε δεν χρειάζεται να αναφέρω τα αυτονόητα. Και προφανώς οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί θα τιμωρηθούν από τα αρμόδια δικαστήρια. Ως εδώ συμφωνούμε όλοι. Αυτό όμως που πραγματικά με ξένισε είναι η προσπάθεια ηρωοποίησης του αδικοχαμένου με την δημιουργία προτομής του. Κάπου εδώ η μπάλα χάνεται.

    Αναρωτιέμαι τον λόγο και τον σκοπό να γίνει κάτι τέτοιο. Ο νεκρός δεδικαίωται και δεν υπάρχει τίποτε πιο ανέντιμο από το να λες πράγματα για κάποιον που δεν βρίσκεται στη ζωή. Όμως το ότι δολοφονήθηκε από χρυσαυγίτη αποτελεί μόνο του γεγονός για να δημιουργηθεί προτομή του σε μία προσπάθεια να ηρωοποιηθεί; Βρισκόμαστε λοιπόν σε τέτοιο τέλμα που ανάγκη δημιουργίας νέων ηρώων  μας οδηγεί  εκεί όπου το θύμα μιας εγκληματικής ενέργειας πρέπει να τιμηθεί με προτομή; Τότε η Αθήνα κύριοι θα έπρεπε να έχει περισσότερες προτομές από πλάκες πεζοδρομίων. Προφανώς λοιπόν ζούμε σε μία κοινωνία που τα πρότυπα των ηρώων αν δεν έχουν αλλάξει ήδη κάποιοι θέλουν να το κάνουν. Αντίστοιχη προσπάθεια γίνεται από την Χρυσή Αυγή εκμεταλλευόμενοι τη δολοφονία των δύο νεαρών μελών της στη Ν. Ιωνία. Καλώς ή κακώς όμως η χώρα μας δεν στερείται ηρώων. Εμείς δεν τους γνωρίζουμε.

    Αμφιβάλλω αν κανείς από εμάς τους νεοέλληνες έχει χαραμίσει μερικά δευτερόλεπτα ανεβαίνοντας τη Σταδίου για να αντικρύσει το άγαλμα του έφιππου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Δεν συζητάω καν για το πόσοι γνωρίζουμε τι αναγράφει η επιγραφή στη βάση του αγάλματος. Αν είχαμε σπαταλήσει κάποια δευτερόλεπτα θα βλέπαμε πως κάποιοι ''καλλιτέχνες ιδεολόγοι'' έχουν βρωμίσει την επιγραφή με σπρέι και συνθήματα που θεώρησαν πως βρήκαν εκεί την κατάλληλη θέση.
   

Πόσοι από εμάς έχουν πάει στο μνημείο του άγνωστου Στρατιώτη με τους ακίνητους Εύζωνες που αποτίνουν φόρο τιμής σε αυτούς που έπεσαν για την πατρίδα; (Όχι δεν είναι εκεί για να φυλάνε τη βουλή!) Πόσοι από εμάς έχουν πάει στην Ακρόπολη για να θαυμάσουμε τον Παρθενώνα μετά το δημοτικό και πόσοι έχουμε επισκεφθεί το νέο μουσείο της; Πόσοι από εμάς όταν πάμε για χαλαρό διημεράκι με τη σύντροφο στο Ναύπλιο εκτός από ποτάκια και ταβερνάκια έκαναν τον κόπο να ανέβουν τα σκαλοπάτια για να πάνε στο Παλαμήδι; Δεν θα μπω καν στον κόπο να ρωτήσω για παράδειγμα τι έγινε στα Δερβενάκια, που βρίσκονται και πόσοι έχουμε δει από κοντά τον ανδριάντα του Γέρου του Μωριά που βρίσκεται εκεί. 

    Σαφώς όμως και υπάρχουν και σύγχρονοι αφανείς ήρωες. Τρανταχτό παράδειγμα ο 30χρονος πυροσβέστης που πρόσφατα έχασε τη ζωή του προσπαθώντας να σώσει συνανθρώπους του σε μια πυρκαγιά στο Π. Φάληρο.  Όμως αυτός δεν ήταν ''αντιφασίστας'' ούτε χρυσαυγίτης για να πουλάει στα δελτία ειδήσεων. Δεν χρειάζονται προτομές και ανδριάντες. Μνήμη, γνώση και μυαλό χρειάζεται για να λαμβάνουμε τα σωστά παραδείγματα.

Πηγή ➤ sportsofficers

Share on Google Plus

Unknown

"Περί ευθύνης: Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της ομάδας του "elas.lyste.blogspot.gr". Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη. Tο elas-lyste.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!
    Blogger Comment
    Facebook Comment

1 σχόλια :